Regulasie leiding: ontbossing en EUDR

Wat is die komende Europese Unie-regulasie vir ontbossing, wanneer tree dit in werking en hoe sal dit die drukbedryf raak? Volhoubaarheidspesialis Rachel England gee 'n uiteensetting van alles wat jy moet weet.

Die EUDR (Europese Unie Ontbossing Regulasie) is ontwerp om ontbossing en woudegradasie wêreldwyd te bekamp. Vir maatskappye wat in die hout-, papier- en kartonbedrywe bedrywig is, sowel as ander sektore wat met ontbossing verband hou, bied die regulasie 'n beduidende uitdaging.

Wat is die EUDR?

Die EU-regulasie oor ontbossingvrye produkte (EU/2023/1115) lê 'n aantal nuwe verantwoordelikhede op ondernemings wat enige van die volgende sewe materiale, of hul neweprodukte, binne die EU gebruik of verhandel: koffie, kakao, beeste, palmolie , soja, rubber en hout.
Op meer as 1 000 bladsye is die regulasieleiding omvattend, maar is dit op 'n eenvoudige uitgangspunt gebaseer. Besighede moet kan bewys dat hul materiaal:

1. Moenie bydra tot ontbossing of agteruitgang nie
2. Is vervaardig in ooreenstemming met die toepaslike wetgewing van die land van produksie
3. Word gedek deur 'n omsigtigheidsverklaring

Omdat besighede die duidelike herkoms van hul materiaal – en die materiaal van hul verskaffers – moet kan demonstreer, staar hulle groot veranderinge in voorsieningskettingbestuur in die gesig.

Hoe word drukkers geraak?

As sleutelverbruikers van pulp, papier en karton, sal baie – indien nie almal nie – drukmaatskappye aan die EUDR moet voldoen. Daar is egter verskeie belangrike uitsonderings. Die regulasie is slegs van toepassing op produkte wat op die EU-mark geplaas word en sal nie dieselfde produkte wat binne die Britse mark verkoop word, beïnvloed nie.

Dit is ook net van toepassing op onbenullige vesel-gebaseerde kommoditeite, so enige produkte wat gemaak is van 100% herwinde inhoud val nie onder die EUDR-sambreel nie. As daar egter hoegenaamd enige proporsie maagvesel gebruik word, is die EUDR van toepassing.

Daar is geen minimum drempelvolume of waarde vir kommoditeite of produkte om in die omvang van die regulasie te val nie.

Hoe voldoen drukkers aan EUDR?

Om aan die EUDR te voldoen, moet drukkers weet wat in hul materiaal is en waar dit vandaan kom. Dit behels 'n groot hoeveelheid data, wat verder gekompliseer word deur die 'silo-probleem', waar verskillende vesels, of grondstowwe van verskillende meulens, gemeng en saam gestoor word.

Drukkers sal hul databestuursprosesse deeglik moet ondersoek en oorweeg hoe nuwe verskaffersouditprosedures en voorsieningskettingbestuurstelsels hul voorsieningskettings meer deursigtig kan maak. Albei kom egter met hul eie uitdagings. Om verskaffers te vind wat aan al die EUDR se vereistes voldoen, kan moeilik wees in die konteks van komplekse globale voorsieningskettings, terwyl IT-infrastruktuur gevorderd genoeg moet wees om die oorsprong van materiaal intyds na te spoor. Daar sal onvermydelik koste verbonde wees aan hierdie maatreëls.

Daar moet ook op gelet word dat sertifisering alleen, soos Forest Stewardship Council (FSC)-sertifisering, nie voldoende is vir EUDR-voldoening nie. Vennootskappe met sulke sertifiseringskemas kan egter nuttig wees aangesien dit dikwels data-insameling vergemaklik, wat sal help om aan die vereistes van die EUDR te voldoen.

Die EU-inligtingstelsel (ook genoem TRACES) is bedoel om die data-uitdaging te help aanspreek, en sal optree as 'n databasis van inligting oor grondstofverkryging, insluitend geoliggingdata. Hierdie stelsel is egter nog onder ontwikkeling (meer hieroor hieronder).

As deel van die regulasie sal maatskappye ’n omsigtigheidsondersoekverklaring vir hul gedrukte produkte by die Inligtingstelsel moet indien om ’n verwysingsnommer te kry, wat dan met hul verskaffers en kliënte gedeel kan word.

Al die data binne die Inligtingstelsel sal dan deur nasionale owerhede gebruik word om die afdwinging van die regulasie langs die waardeketting te verseker. Boetes vir nie-nakoming sal deur hierdie owerhede in elke EU-land uitgereik word, hoewel dit nog nie duidelik is hoe dit kan lyk nie.

Maatskappye wat nie in die EU is nie, maar 'n produk op die EU-mark wil plaas, sal 'n omsigtigheidsondersoek-verwysingsnommer moet verskaf as deel van hul doeaneprosedure. Geen verwysingsnommer, geen toegang tot die Europese mark nie – dus moet drukmaatskappye buite die EU gereed wees om op die EUDR te beweeg wanneer nodig.

Wanneer tree die EUDR in werking?

Oorspronklik sou die EUDR op 30 Desember 2024 vir groot ondernemings in werking tree, met die oorgangstydperk vir klein en medium ondernemings (KMO's) uitgestel tot 30 Junie 2025. (KMO's word in die EU-aanbeveling 2003/361 gedefinieer, maar oor die algemeen praat word geklassifiseer as besighede waar personeellede minder as 250 is en omset minder as €50m is, of die balansstaat is minder as € 43 miljoen).

Gegewe die omvang van die data wat benodig word – en die feit dat baie van die instrumente wat ontwerp is om maatskappye te help met voldoening (soos die Inligtingstelsel) nog nie gereed is nie – het die EU-kommissie egter 'n vertraging van 12 maande voorgestel vir die implementering van die EUDR. Die voorgestelde vertraging is ook aangedryf deur EUDR-teenkanting van China – wat meer as 30% van die wêreldwye voorsieningsketting van bosprodukte beheer – op grond van 'veiligheidskwessies' rondom die vereiste om produkgeo-liggingdata te deel.

As die vertraging goedgekeur word, sal daar van groot maatskappye verwag word om teen 30 Desember 2025 te voldoen, met KMO's wat teen 30 Junie 2026 volg.

Wat dink die drukbedryf van EUDR?

Laetitia Reynaud, Senior Beleidsadviseur by Intergraf – die stem van die Europese drukkery in Brussel – sê hoewel daar 'n algehele "positiewe reaksie" op die algemene doel van die wetgewing was, het die onsekerheid rondom baie van die aspekte daarvan 'n kopseer geskep. vir drukkers.

"Die gereedskap wat bedoel was om beskikbaar te wees om drukkers te help met voldoening is nog nie gereed nie, en ons het steeds vrae oor werklik praktiese aspekte van die regulasie," sê sy. “Boeke, byvoorbeeld. Dit is nie duidelik wie verantwoordelik is om 'n gedrukte boek op die Europese mark te plaas nie – die drukker of die drukkoper. Alhoewel hierdie spesifieke voorbeeld dalk nie op FESPA-lede van toepassing is nie, is dit 'n aanduiding van die behoefte om die toepassing van die EUDR uit te stel om duidelikheid te verseker en elke besigheid wat geraak word in staat te stel om behoorlik voor te berei.”

Hoe kan drukkers hulp kry met EUDR?

Drukkers – ongeag hul grootte en sektor – is nie alleen wat hierdie uitdagende wetgewing in die gesig staar nie, en daar is verskeie weë beskikbaar vir advies en ondersteuning. Vir drukkers in die VK het die FSC 'n toegewyde EUDR Journey Hub , met praktiese hulpbronne en stap-vir-stap leiding om voldoening te ondersteun.

Vir maatskappye in die EU stel Reynaud voor om nasionale handelsverenigings te kontak, of direk met Intergraf. “Dit is 'n komplekse regulasie en daar word van geen maatskappy verwag om dit alles self te bestuur nie,” sê sy. “Praat met bedryfsverenigings en handelsliggame vir kundigheid en advies – dit is waarvoor hulle daar is.”