Punte van volhoubaarheidsvordering

Laurel Brunner deel vordering wat gemaak is in volhoubaarheid in die druksektor met 'n spesifieke blik op ISO-standaarde en herwinning.

Sedert hierdie blog begin het, het ons meer as 500 artikels gepubliseer wat oor volhoubaarheid in die grafiese kunste praat. Die doelwit is steeds om bewustheid van die bedryf se omgewingsimpak te kweek en om alle rolspelers in drukmediaverskaffingskettings aan te moedig om volhoubaarheid ernstig op te neem. Slegs met die betrokkenheid van alle spelers op 'n individuele sowel as op 'n korporatiewe vlak sal 'n verskil gemaak word. Dit het destyds na 'n ondankbare en opdraande taak gelyk, en dit was ook so. Maar die tekens lyk goed.

So watter vordering het ons met hierdie projek gemaak? Miskien is die belangrikste maatstaf die werk waarby ons betrokke is via standaardorganisasies en drukkeryfederasies. Die Internasionale Standaarde Organisasie (ISO) se tegniese komitee vir grafiese tegnologie is vir baie jare uiters aktief oor 'n reeks vakgebiede, van PDF/X tot prosesbeheer vir verskeie drukmetodes. Oor die afgelope paar dekades het ons massiewe vordering gesien in standaarde wat verband hou met lêerhantering en kleurgehaltebeheer. In die algemeen is die druk- en uitgewersbedryf baie doeltreffender as wat dit dertig jaar gelede was. Vir die grootste deel het die werk gegaan oor die verbetering van databestuur en die fasilitering van werkvloei-outomatisering, wat albei sentraal tot winsgewendheid is. Hulle verminder ondoeltreffendheid, maar dieselfde pogings verminder ook vermorsing om omgewings- sowel as kommersiële volhoubaarheid te ondersteun.

In 2009 is 'n ISO TC130-werkgroep gestig wat toegewy is aan standaarde wat verband hou met die omgewingsimpak van drukwerk. Hierdie groep het talle ISO-dokumente ontwikkel om te help om druk meer volhoubaar te maak, nie die minste op die omgewing nie. Oor die jare het ons baie gevegte gevoer om hierdie dokumente deur die konsensusproses te kry wat die grondslag van ISO-werk is. Gevestigde belange het hard gewerk om volhoubaarheid in die bedryf te blokkeer en om alles te doen wat nodig is om te verhoed dat in stelsels belê word wat verbeterde herwinningsprosesse sal fasiliteer. Maar konsensus het uiteindelik geseëvier.

Herwinning bly die moeilikste area om te standaardiseer, want om dit doeltreffend te doen, hang af van algemene sorteer- en verwerkingsmodelle. Dit hang weer af van verbruikersmotiverings en om die regte plaaslike dienste beskikbaar te hê. Sommige lande, soos Swede, is ongelooflik en ander, soos die Verenigde Koninkryk, is 'n gemors. Wat ons wel weet, is dat ontwikkelende druktegnologieë baie meer genuanseerde sortering en verwerking van gedrukte materiaal sal verg, as die huidige tempo van suksesvolle herwinning gehandhaaf wil word. Dit sal gesamentlike druk op pulp- en papieraanlegte verg om hul fasiliteite op te gradeer sodat ontinkingsprosesse vir alle vorme van drukwerk werk. Ons het 'n paar baie geringe stappe gedoen om dit moontlik te maak, maar uiteindelik is dit aan die papierbedryf om na sy eie langtermynbelange om te sien. Daar is nie veel wat ons kan doen om die ou fogeys wat steeds die toutjies trek, te oortuig nie, maar dalk sal nuwer, jonger geslagte spelers die moed hê om verandering te omhels. Die industrie en die planeet is daarvan afhanklik.

Broninligting: Hierdie artikel is vervaardig deur die Verdigris-projek, 'n industrie-inisiatief wat bedoel is om bewustheid van drukwerk se positiewe omgewingsimpak te verhoog. Hierdie weeklikse kommentaar help drukkerye om op hoogte te bly van omgewingstandaarde, en hoe omgewingsvriendelike besigheidsbestuur kan help om hul resultate te verbeter. Verdigris word ondersteun deur die volgende maatskappye: Agfa Graphics , EFI , Fespa , Fujifilm , HP , Kodak , Miraclon , Ricoh Splash PR , Unity Publishing en Xeikon .