Het Global Reporting Initiative (GRI)

Laurel Brunner bespreekt het Global Reporting Initiative dat organisaties en bedrijven helpt bij het beheren van rapportages over hun milieueffecten.

Het is moeilijk te geloven dat we het afgelopen jaar pas meer van GRI zijn gaan horen. Deze organisatie is meer dan twintig jaar geleden opgericht om organisaties en bedrijven te helpen bij het beheren van rapportages over hun milieueffecten. In de loop der jaren heeft GRI een aanzienlijke impuls gekregen in de ontwikkeling van zijn communicatiekader. Met het model kunnen meer dan 10.000 bedrijven over de hele wereld hun duurzaamheidsstatus rapporteren in een gemeenschappelijke taal.

De GRI-methode is gebaseerd op een driedelige set voor standaard rapportagemodellen: universeel, sector en onderwerpen. Universele standaardvereisten worden gebruikt om informatie over de rapporterende organisatie en haar materiële onderwerpen openbaar te maken, met behulp van de vereisten en principes van GRI. Dit is het startpunt voor rapportage, waardoor bedrijven kunnen identificeren wat belangrijk is bij het opstellen van een rapport. Sectornormen zijn in wezen een lijst van wat belangrijk is voor het rapport en zijn ontworpen om van toepassing te zijn op individuele industriële sectoren. Maar die zijn er nog niet voor de drukkerij- en uitgeverijsector. Gelukkig stelt het model bedrijven in staat om hun eigen prioriteiten te stellen.

En dan zijn er nog de 33 Topics-normen die de verwachtingen bevatten over wat te rapporteren met betrekking tot een materieel onderwerp, zoals water en afvalwater of afvalverwerking. De drie standaarden moeten samen worden gebruikt om te zorgen voor een uitgebreide rapportage met betrekking tot de impact van een bedrijf op de economie, het milieu en de samenleving. GRI heeft zijn best gedaan om een volledig en diepgaand rapportagemodel te bieden, maar de complexiteit van zijn aanpak kan overweldigend zijn. De meeste bedrijven die het lef hebben om het te proberen, zullen dit modulaire systeem van onderling verbonden normen willen gebruiken om zich alleen op hun duurzaamheid te concentreren. Het gebruik van de GRI-tools kan het gemakkelijker maken om Environmental Social Governance (ESG)-gesprekken te voeren met klanten en andere belanghebbenden, ervan uitgaande dat ze niet in slaap vallen. Het implementeren van het GRI-model vereist inzet, niet in de laatste plaats om te leren hoe de drie in elkaar grijpende delen in de praktijk werken.

De organisatie biedt ook een certificeringsprogramma en een wereldwijde gemeenschap voor individuen die ervaringen en ideeën willen delen. Er zijn workshops en audits om ervoor te zorgen dat correct wordt voldaan aan de vereisten van de drie delen van de GRI-normen. En GRI heeft zijn eigen software om duurzaamheidsrapportage eenvoudiger te maken.

GRI's is een uitgebreid rapportagekader dat elke organisatie kan gebruiken voor het verzamelen en rapporteren van gegevens. Het is complex en noodzakelijkerwijs zo en moet in de loop van de tijd worden geïmplementeerd om de vooruitgang te meten. Dit is geen snelle oplossing voor milieurapportage. Integendeel, het zou centraal moeten staan in het milieubeleid en de mitigatiestrategie van bedrijven, dus het is noodzakelijkerwijs complex. Iedereen die gelooft dat milieurapportage gemakkelijk moet zijn, moet zijn begrip van de enorme omvang van het probleem dat we allemaal proberen op te lossen, heroverwegen.

Broninformatie: Dit artikel is geproduceerd door het Verdigris Project, een branche-initiatief dat bedoeld is om het bewustzijn van de positieve invloed van drukwerk op het milieu te vergroten. Dit wekelijkse commentaar helpt drukkerijen om op de hoogte te blijven van de milieunormen en hoe milieuvriendelijk bedrijfsbeheer kan helpen om hun bedrijfsresultaten te verbeteren. Verdigris wordt ondersteund door de volgende bedrijven: Agfa Graphics , EFI , Fespa , Fujifilm , HP , Kodak , Miraclon , Ricoh Splash PR , Unity Publishing en Xeikon .