Hoe het succes van digitaal textielprinten afhankelijk is van vooruitgang in de afwerking

Nessan Cleary vertelt hoe het succes van digitaal textielprinten afhankelijk is van de vooruitgang in de afwerking van textielproductie. Het automatiseringsniveau is een bijdragende factor aan de efficiëntie van gelokaliseerde productie en een duurzamere aanpak.

Er zijn enorme vorderingen gemaakt in digitaal textielprinten, maar de meeste daarvan hebben betrekking op het daadwerkelijke printen, met name de inkt en het scala aan stoffen waarop geprint kan worden. Dit heeft geleid tot een nieuw marktsegment, fast fashion, gebaseerd op personalisatie en printen op korte termijn, met name direct op reeds geproduceerde kledingstukken. Maar om digitaal printen de dominante technologie in textiel te laten worden, moet het in een kosteneffectieve productieketen passen.

Dat vereist op zijn beurt enige automatisering in elke textielproductiefase. Op dit moment beginnen we te zien dat er enige automatisering wordt geïntroduceerd in bepaalde gebieden. Zo zijn er zeer effectieve online bestel- en betalingssystemen. Er is ook redelijk goede productieprintsoftware, zodat het bestellen tot en met het printen eenvoudig kan worden geautomatiseerd. Dit werkt goed voor Direct-to-Garment-printen, waarbij de blanco items al zijn vervaardigd, zodat het printen slechts de laatste decoratiefase is. Zelfs hier zien we automatisering in het laden van het materiaal, samen met grote droogtunnels om de productie te voltooien.

Echter, als het gaat om rolgevoede printers is er een knelpunt rond de post-print processen. Maar zelfs hier zien we dat er wat automatisering op gang komt. De meeste rolgevoede printers zijn voorzien van een vorm van droog- of uithardingssysteem zodat de stof direct vanaf de printer op een opneemrol kan worden gewikkeld.

De volgende stap is het snijden van het patroon uit de bedrukte rol, wat kan worden gedaan met een digitale snijtafel. Sommige gevestigde leveranciers hebben de textielmarkt omarmd en de materiaalbehandeling en software aangepast aan hun snijtafels. Zund biedt bijvoorbeeld een kant-en-klare oplossing voor het snijden van textiel. Het bedrijf heeft een aantal materiaalbehandelingssystemen ontwikkeld die het materiaal naar een snijtafel kunnen voeren zonder het bloot te stellen aan spanning waardoor de stof zou kunnen uitrekken. Dit wordt gematcht door software die speciaal is ontwikkeld voor geautomatiseerd snijden van textiel, inclusief een database van verschillende materialen met specifieke parameters. De MindCut Studio-software van Zund bevat opties voor het matchen van snijpatronen met de stof die bestand is tegen herhalende printontwerpen. Het kan ook verschillende onderdelen van kleurcodes voorzien om het gemakkelijker te maken om de onderdelen te selecteren en te sorteren nadat ze zijn gesneden. Nog belangrijker is dat Zund een open interface gebruikt waarmee het kan worden geïntegreerd met apparatuur van andere leveranciers, zoals printers met rolvoeding.

Deze microfabriek heeft prints die van een MS-textielprinter komen, via een snijtafel rechtstreeks naar het naaiatelier gaan. ©Nessan Cleary

Dit heeft geleid tot productielijnen die een snijtafel combineren met een transportsysteem, dat samenwerkt met een printer met rolvoeding. Deze opstelling betekent dat de rol stof, compleet met geprinte patronen, rechtstreeks van de printer door de snijder kan worden gevoerd. U kunt zelfs een robotsysteem toevoegen om de gesneden stukken te verzamelen, zodat het afval door de transportband in een opvangbak wordt gedumpt.

De volgende stap is het sorteren en aan elkaar naaien van de onderdelen tot afgewerkte kledingstukken. Voorlopig is dit nog steeds een grotendeels handmatig proces waarvoor een kamer vol mensen met naaimachines nodig is. Dit komt omdat er veel behendigheid nodig is voor een goede kwaliteit naaiwerk, omdat materialen kunnen uitrekken of scheef kunnen raken in de naaimachine. Niettemin zijn er enkele naairobots die dit gebied ook beginnen te automatiseren.

Deze systemen bestaan in essentie uit een robotarm die de stof kan grijpen en door de naaimachine kan bewegen. Een centraal besturingssysteem kan het patroon voor het te produceren kledingstuk lezen en de bewegingen in kaart brengen die de robotarm nodig heeft om dat patroon te voltooien. Dit moet worden gecombineerd met een visionsysteem en sensoren die kunnen worden gebruikt om die arm te begeleiden en problemen kunnen oppikken, zoals het uitrekken van het materiaal, en die eventuele verkeerde uitlijning kunnen corrigeren.

De technologie is nog niet goed genoeg voor meer gespecialiseerde toepassingen zoals hoogwaardig borduurwerk, maar kan dagelijkse taken zoals naden en manchetten aan. Naairobots zijn met name geschikt voor relatief eenvoudige taken zoals gordijnen en meubels. Voorlopig worden deze robotsystemen meestal gebouwd voor specifieke klanten en worden hun materiaalverwerkingselementen op maat gemaakt voor de behoeften van die klanten.

Het zal dus nog wel even duren voordat robotnaaisystemen wijdverspreid zijn, deels vanwege de hoge kosten, maar ook omdat er voor elk nieuw patroon veel programmering nodig is. Dat gezegd hebbende, ontwikkelen sommige aanbieders goedkopere alternatieven. Sewbo gebruikt bijvoorbeeld een in water oplosbaar middel om de stof te verstevigen en het voor een robotarm gemakkelijker te maken om het materiaal te besturen en door een bestaande naaimachine te voeren. Het bedrijf, dat gevestigd is in Californië in de VS, beweert dat dit de meeste moeilijkheden bij het hanteren van stoffen wegneemt en dat kant-en-klare industriële robots kunnen worden gebruikt voor het naaien, wat het grootste deel van de kosten wegneemt. Zodra het kledingstuk in elkaar is genaaid, kan het verstevigingsmiddel worden uitgespoeld in heet water.

De laatste stap is het vouwen en verpakken van de afgewerkte artikelen. Er zijn een aantal bestaande machines die dit kunnen en die standaard worden gecombineerd met zeefdrukproductielijnen voor kleding.

Het is duidelijk dat als al deze processen gecombineerd zouden worden, het mogelijk zou moeten zijn om een volledig geautomatiseerde productielijn op te zetten die aan de ene kant witte rollen stof kan opnemen, het ontwerp indien nodig kan printen en aan de andere kant de afgewerkte kledingstukken kan produceren. Dit soort end-to-end productie bestaat al in andere sectoren van commercieel drukken, met name voor het drukken van boeken tot een productierun van één.

Dit niveau van automatisering zou volledig geautomatiseerde microfabrieken voor kledingproductie een stap dichterbij kunnen brengen. Dat zou op zijn beurt een zeer lokale productie mogelijk maken, wat een veel duurzamere aanpak is dan het vervoeren van goederen over de hele wereld. Het kan in sommige markten zelfs kosteneffectiever worden om afbeeldingen op een rol te printen en vervolgens de t-shirtproductie te automatiseren voor lokale verkoop in plaats van blanco t-shirts te kopen en halverwege de wereld te verzenden. Dat zou de flexibiliteit met zich meebrengen om een breder scala aan producten aan te bieden en voor merken om meer personalisatie in hun productlijnen aan te bieden.

Wilt u de nieuwste content ontdekken die een breed scala aan sectoren bestrijkt, waaronder textielbedrukking en -afwerking ? Meld u dan aan voor de gratis maandelijkse nieuwsbrief FESPA World van FESPA. Deze is beschikbaar in het Engels, Spaans en Duits .