Hoe u volledige controle krijgt over kleurbeheer om betere afbeeldingen en lagere inktkosten te leve
Nessan Cleary bespreekt de belangrijke factoren die bijdragen aan goed kleurbeheer, waaronder efficiënte procescontrole en het belang van het waarborgen dat alle medewerkers goede werkpraktijken volgen.
In theorie zouden rozen rood en viooltjes blauw moeten zijn, maar als het op printen aankomt, hangt het verkrijgen van de exacte tint en tinten af van hoe nauwkeurig uw kleurbeheer is. Veel te vaak zijn mensen nerveus over kleurbeheer, dat nog steeds bekendstaat als een vaardigheid die moeilijker onder de knie te krijgen is dan het vliegen in een jumbojet.
Maar goed kleurbeheer gaat eigenlijk meer over goede procescontrole. Kleur was een van de eerste onderdelen van de printerproductieworkflow die volledig werd geprofessionaliseerd. Vroeger werd drukken vaak gezien als een ambachtelijke industrie, waar ervaren operators de output van de persen alleen op basis van hun gezichtsvermogen beoordeelden en ter plekke correcties aanbrachten. Een moderne workflow is gebaseerd op drukken als een productie-industrie, waar machinegegevens worden verzameld en geanalyseerd, de kleuren worden gemeten en de output wordt geproduceerd volgens bekende normen. In deze context is kleurbeheer slechts een onderdeel van het proces van het bedienen van een pers.
De meeste standaarden zijn echter ontwikkeld voor offsetlitho-drukwerk in plaats van breedformaat inkjet, zoals ISO 12647. Omdat veel breedformaatprinters een veel breder kleurengamma kunnen reproduceren, is de verleiding groot om deze standaarden te negeren. Maar dergelijke standaarden bieden een bekende maatstaf waar printeroperators mee kunnen werken en die klanten kunnen gebruiken bij het aftekenen van opdrachten. Bovendien hebben veel klanten mogelijk een reeks afdrukopdrachten, zoals retailmerken die inkjet-geprinte display graphics willen matchen met flexo-geprinte verpakkingen, enzovoort.
Waarom zou u zich druk maken over kleurbeheer?
Veel kleine drukkerijen komen tot de conclusie dat ze niet veel internationale merken onder hun klanten hebben en dat het beter is om elke opdracht hun eigen aandacht te geven, zelfs tot het aanpassen van de kleuren voor een betere verzadiging. Maar dit negeert het belangrijkste voordeel van kleurbeheer, namelijk dat u er zeker van bent dat u de verwachte kleuren consistent kunt reproduceren. Dit betekent dat u, indien nodig, een deel van een opdracht opnieuw kunt afdrukken zonder de kosten te hebben om de hele opdracht te vervangen. En nog belangrijker, het betekent ook dat u niet over kleur hoeft te discussiëren met een klant die een proef heeft goedgekeurd en verwachtte dat de kleuren van de uiteindelijke opdracht overeen zouden komen.
Goed kleurbeheer is ook een belangrijk onderdeel van het automatiseren van de prepress, zodat u opdrachten zo snel mogelijk door de productieworkflow kunt duwen. Het alternatief, meer tijd besteden aan elke opdracht, beperkt de kans op het verhogen van de verkoop en inkomsten.
Een extra bonus is dat u klanten ook richtlijnen kunt geven over hoe ze hun bestanden moeten instellen voor uw workflow, waardoor u de tijd die u moet besteden aan het corrigeren van klantbestanden minimaliseert. En natuurlijk zou alles wat leidt tot een soepelere klantervaring, ook een printshop moeten helpen zijn reputatie te behouden.
Profielen
De sleutel tot elk kleurbeheersysteem is om elk apparaat te profileren om zeker te zijn van de specifieke kenmerken ervan. Dit zou ook monitoren moeten omvatten, zodat de operators er zeker van kunnen zijn dat de kleuren die ze op het scherm zien, overeenkomen met die van de printers. Idealiter zouden die schermen moeten zijn uitgerust met kappen om het risico te beperken dat vreemd licht de weergave van de getoonde kleuren beïnvloedt. Elke drukmachine heeft ook zijn eigen profiel nodig, en deze profielen zullen zowel de inkt en het substraat als de machine zelf bestrijken. Dit betekent dat u aparte profielen nodig hebt voor elk substraat dat wordt gebruikt met een bepaalde printer.
De meeste fabrikanten leveren profielen voor hun eigen apparatuur en deze profielen zijn wellicht goed genoeg voor veel klussen. Maar het is veel beter om uw eigen profielen te maken, omdat deze specifiek zijn voor uw werkomstandigheden, waaronder temperatuur en vochtigheid, die de kleuruitvoer van sommige inkjetapparaten kunnen beïnvloeden. U moet profielen ook na verloop van tijd bijwerken om ervoor te zorgen dat ze nog steeds nauwkeurig zijn, aangezien kalibraties zullen afwijken, met name wanneer printkoppen worden vervangen.
Het proces van het maken van de profielen kan een beetje omslachtig zijn, omdat het het afdrukken van een testkaart en het meten van een aantal kleurvlakken omvat. Hiervoor hebt u een spectrofotometer nodig en het is zeker de moeite waard om te betalen voor een geautomatiseerde oplossing die de hele testkaart in één keer kan meten. Hieruit volgt dat u de spectrofotometer ongeveer elk jaar terug moet sturen naar de fabrikant om ervoor te zorgen dat deze ook gekalibreerd is.
BIJSCHRIFT: De Barbieri LFP qb-spectrofotometer heeft een verwijderbare meetkop en voert M1-metingen uit
De andere factor is de software die u gebruikt. Een kleine drukkerij met slechts één of twee printers kan vertrouwen op een vrij eenvoudige RIP, die waarschijnlijk een beperkt niveau van kleurbeheer heeft en vaak alleen de juiste profielen kiest. Geavanceerdere RIP-software en alles wat zich voordoet als een grootformaatworkflow, kan communiceren met uw spectrofotometer om uw eigen profielen te maken. Software op dit niveau zou u ook een optie moeten geven om de kleuren te optimaliseren voor inktbesparing. Meestal werkt dit door de scheidingen opnieuw te formuleren, waarbij meer zwart wordt gebruikt voor tonale informatie om het niveau van de andere kleuren die nodig zijn voor verzadiging te verlagen.
Grotere printbedrijven zouden speciale software voor het kleurbeheer moeten hebben, of zelfs een kleurenserver om automatisch de juiste profielen toe te passen op alle taken die in elke printwachtrij binnenkomen. Er zijn verschillende pakketten om uit te kiezen. Alwan heeft bijvoorbeeld de ColorHub ontwikkeld, die kleurscheidingen in PDF-bestanden kan optimaliseren en spotkleuren nauwkeurig kan simuleren en ervoor kan zorgen dat meerdere persen samen worden gekalibreerd. Een ander populair alternatief is de ColorServer van GMG, die kan converteren tussen kleurruimten, inclusief de multikleuren die gebruikelijk zijn in verpakkingen. Het wordt geleverd met de OpenColor-module voor het beheren van profielen.
BIJSCHRIFT: GMG's ColorServer bevat de SmartProfiler-module
De laatste fase is het controleren van de printuitvoer door kleurbalken op de rand van een vel te printen. Er zijn verschillende systemen in gebruik, waarvan de meest voorkomende de Fogra media wedge is, hoewel sommige programma's hun eigen variatie hebben. Deze validatie geeft een snelle waarschuwing voor mogelijke problemen voordat de taak de klant bereikt.
Concluderend, door ervoor te zorgen dat alle medewerkers zich houden aan goede werkpraktijken om machines goed te onderhouden en te kalibreren, de juiste profielen toe te passen en de resultaten te valideren, zouden uw kleuren zichzelf moeten kunnen verzorgen. Dat bespaart u een hoop gedoe in de omgang met ontevreden klanten, om nog maar te zwijgen over de kosten van het opnieuw afdrukken van opdrachten, wat op zijn beurt uw inkomsten beschermt.
Wilt u de nieuwste content ontdekken die een breed scala aan sectoren bestrijkt, waaronder kleurbeheer , procescontrole en inkt? Meld u dan aan voor de gratis maandelijkse nieuwsbrief van FESPA, FESPA World, die beschikbaar is in het Engels, Spaans en Duits.
Onderwerpen
Interesse om lid te worden van onze community?
Informeer vandaag nog over deelname aan uw lokale FESPA Association of FESPA Direct
Recent nieuws
Welke kansen zijn er voor drukkers op het gebied van verlichte displays en raamstickers?
Nessan Cleary beschrijft de verschillende mogelijkheden voor drukkers met betrekking tot raamgraphics. Er is een breed scala aan materialen en verlichtingsopties beschikbaar.
Wat is het verschil tussen etiketten en verpakkingen bij smalbaandruk?
Nessan Cleary legt uit dat etikettering altijd al iets anders was dan verpakking, maar dat de grenzen ertussen steeds vager worden.