Procesbeheersing: verder dan RIP-software

De meeste grootformaat RIP's zijn volledig functionele digitale front-ends die opdrachten via hun printerwachtrijen kunnen beheren, maar grotere printshops hebben misschien wat meer hulp nodig. Nessan Cleary adviseert dat grootformaatprinters een workflow moeten overwegen die taken centraliseert voordat de taak de RIP bereikt.

Het is verleidelijk om te denken dat de RIP-software alle verschillende taakvoorbereidingstaken kan afhandelen, van kleurbeheer tot het maken van snijmarkeringen, en dit kan waar zijn voor veel kleine drukkerijen, aangezien RIP's van groot formaat over het algemeen zijn geëvolueerd naar volledig gevormde digitale front-ends. Maar grotere printserviceproviders zouden een workflow moeten overwegen waarmee sommige van deze taken kunnen worden gecentraliseerd voordat de taak de RIP bereikt.

Sommige RIP's kunnen worden gebruikt om meerdere printers aan te sturen (meestal maximaal vier) en om taken te verdelen over de afdrukwachtrijen voor die verschillende printers. Deze aanpak kan kleinere drukkerijen helpen een deel van hun productie te centraliseren, maar een workflow is veel meer dan alleen een zeer krachtige RIP.

Onderschrift: Agfa's Asanti-software stuurt al zijn eigen printers aan, inclusief deze Jeti Tauro. © Nessan Cleary

Het idee achter workflowsoftware is dat als elke opdracht correct is ingesteld in een afzonderlijke prepressfase, deze opdrachten zonder verdere vertragingen door de RIP zullen vliegen, waardoor ervoor wordt gezorgd dat de printer en de snijapparatuur blijven werken, aangezien ze dat niet zijn. geld verdienen terwijl je niets doet. Bovendien gaat productiviteit niet alleen over het hebben van de nieuwste, snelste printers, maar meer over het zorgen voor een constante stroom werk naar de hardware. Een workflow kan worden gebruikt om veel van de algemene taken te automatiseren, waardoor de operators zich kunnen concentreren op de meer gecompliceerde taken.

De meeste workflows bieden een vergelijkbare reeks functies, maar het kan zijn dat sommige workflows gemakkelijker bij u passen dan andere, simpelweg omdat de meeste workflows ervan uitgaan dat u op een bepaalde manier werkt. In de meeste gevallen haalt de workflow de opdrachten automatisch op van een e-commerceplatform, of mogelijk van een MIS, of kunnen deze opdrachten handmatig in het systeem worden ingevoerd.

De volgende stap is het preflighten van elke taak om te controleren op voor de hand liggende fouten, zoals ontbrekende lettertypen, en het vergelijken van de taak met het bijbehorende taakticket om er zeker van te zijn dat het is wat het zegt dat het is. Deze preflightfase zou ook automatische correctie van enkele fouten moeten omvatten, en u zou het automatiseringsniveau moeten kunnen instellen om de juiste balans te vinden tussen het oplossen van problemen en het introduceren van nieuwe fouten.

Onderschrift: Caldera toonde zijn software, inclusief PrimeCenter, tijdens de recente Fespa-show in Berlijn. © Nessan Cleary

De meeste workflows zouden ook freesregistratiemarkeringen en snijcontouren moeten kunnen toevoegen, evenals marges en annotaties en het instellen van nesten. In de meeste gevallen kunnen deze functies allemaal worden geautomatiseerd, meestal door het instellen van sjablonen voor veelvoorkomende typen opdrachten en het vervolgens gebruiken van de metagegevens van de opdrachtkaart om de specifieke vereisten van elke opdracht toe te voegen.

Het is doorgaans beter om het kleurbeheer te centraliseren in de prepressfase via de workflow, in plaats van tijdens de RIP, zodat u consistente kleuren kunt produceren tussen alle verschillende apparaten die u gebruikt. Dat kan goed tot zijn recht komen als u een herdruk moet vergelijken met een deel van een taak die is uitgevoerd op een printer die u sindsdien hebt vervangen. Maar het helpt ook als u campagnes heeft waarbij bijvoorbeeld sommige elementen op stevige media op een flatbed zijn gedrukt en andere op een rolprinter.

Er zijn een behoorlijk aantal workflows beschikbaar, te veel om ze hier allemaal door te nemen. Daarom hebben we er een paar uitgekozen om te illustreren wat voor soort functies je kunt verwachten. Veel RIP-leveranciers bieden een bepaalde workflow aan, en in de meeste gevallen zal de workflow ook een RIP bevatten.

PrintFactory biedt bijvoorbeeld een aantal tools aan die samen voor een behoorlijk geavanceerde workflow kunnen zorgen. Het kan een breed scala aan printers van veel verschillende leveranciers aansturen, zodat het relatief eenvoudig is om de kleurenuitvoer op al die apparaten te centraliseren. Het bevat een Calibrator-tool die gebruikmaakt van Device Link-profielen en een EcoSave-functie die de hoeveelheid gebruikte inkt kan verminderen. Het kan worden gebruikt om last-minute wijzigingen in ontwerpbestanden aan te brengen zonder terug te hoeven gaan naar de originele ontwerpsoftware, en kan snijcontouren instellen en doorvoertules en registratiemarkeringen toevoegen. Het kan ook automatisch verschillende taken samenvoegen om mediagebruik te besparen.

Een andere functie, PrintStation, kan taken automatisch over verschillende printers verdelen om de doorvoer te verbeteren. Ten slotte is er een clouddashboard dat wat analytische informatie biedt, zoals het media- en inktgebruik op alle printers, evenals hun algehele productiviteit, wat gebieden kan aangeven die beter kunnen worden geoptimaliseerd om de winstmarges te verbeteren.

Caldera heeft PrimeCenter ontwikkeld, dat is ontworpen om opdrachten voor te bereiden voordat ze naar de RIP worden verzonden. PrimeCenter probeert dit zoveel mogelijk te automatiseren door gebruikers recepten vooraf te laten instellen (combinaties van instellingen die van toepassing zijn op bepaalde soorten taken) met verschillende recepten voor verschillende soorten werk. Het bevat een XML-opdrachtkaartsysteem en kan dit gebruiken om verschillende opdrachten te groeperen om de productie te optimaliseren. Het wordt verkocht als licentie voor een jaarabonnement en is verkrijgbaar in drie smaken: Basic, Pro en Max, zodat u alleen betaalt voor het niveau dat u nodig heeft.

OneVision, dat begon met het ontwikkelen van sterk geautomatiseerde preflightsoftware voor commerciële drukkers, biedt nu geautomatiseerde workflows die zijn geoptimaliseerd voor verschillende printgebieden, waaronder een versie voor gebruik op grootformaat. De Wide Format Automation Suite is sterk afhankelijk van taaktickets en metagegevens om functies zoals preflighting en foutcorrectie, evenals intelligente nesting en taakbundeling te automatiseren. Het kan ook worden geïntegreerd met andere apparaten, zoals snijtafels en de meeste printer-RIP's.

Onderschrift: OneVision heeft een sterk geautomatiseerde workflow ontwikkeld in de Wide Format Automation Suite.

Agfa biedt Asanti aan, dat in twee helften wordt geleverd. Het basiselement is de Asanti Renderer, die wordt meegeleverd met Agfa's grootformaatprinters en in wezen een RIP is, gebaseerd op de Adobe PDF Print Engine. Dit kan worden uitgebreid tot een volledig functionele workflow door de Asanti Production-module toe te voegen, waarmee operators opdrachten kunnen voorbereiden voordat ze naar de RIP-wachtrij worden verzonden. Daar hoort veel automatisering bij, vooral op basis van sjablonen. Hierdoor kunnen opdrachten worden geoptimaliseerd voor specifieke media, maar ook voor automatische nesting en lay-out. Er zijn nog een aantal andere opties, bijvoorbeeld om opdrachten uit te voeren naar niet-Agfa-printers, om te integreren met snijapparatuur, of om banen aan te nemen voor de verpakkingsmarkt. Uiteraard maakt Asanti ook sterk gebruik van Agfa's bewezen erfgoed op het gebied van kleurbeheer.

Concluderend beschouwen veel drukkerijen software als een aanvulling op hun printers. Maar het is de workflowsoftware die de intelligentie toevoegt, die de printers beheert en de opdrachten doorvoert, van productie tot verzending en facturering.