Jak uzyskać doskonałe zarządzanie kolorami na wielu podłożach

Spektrofotometr i plany linearyzacji są niezbędne, aby zachować spójność i jakość, mówią eksperci branżowi z EFI i Caldera.

Które podłoża uważasz za najłatwiejsze do profilowania i dlaczego?

Michael Dreher, dyrektor ds. Partnerstw strategicznych i technicznych, Caldera: Najdroższe! Czemu? Ponieważ zwykle są produkowane w Niemczech lub Austrii. Ci faceci znają się na rzeczy i są w stanie zapewnić tę samą jakość dla każdej partii produkowanych przez siebie substratów.
Chris Schowalter, Dyrektor ds. Zarządzania Segmentami Rynku, EFI: Folia samoprzylepna (polimer) jest najprostsza. Jest bardzo dobry do średnio- i długoterminowych zastosowań, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Ten rodzaj mediów ma długą żywotność i stabilność kształtu.

Do proofingu polecam mikroporowaty papier powlekany PE (polietylen) z białym punktem zbliżonym do referencji np. FOGRA51. Umożliwia to proofing bez symulacji bieli papieru. Za pomocą tego rodzaju nośników można pokryć bardzo szeroką gamę kolorów, co jest ważne w przypadku próbnych kolorów dodatkowych.

Jakie są najważniejsze kwestie, które należy wziąć pod uwagę, aby uzyskać wspólny wygląd kolorów (biorąc pod uwagę różnorodne cechy charakterystyczne dla nośników wielkoformatowych)?

Chris Schowalter, EFI: Następujące elementy są ważne / pomocne:

• Podobny biały punkt
• Podobna ilość wybielaczy optycznych (OBA)
• Połysk mediów
• Użyj silnego generowania czerni, aby zminimalizować efekty metameryczne, w szczególności w celu stabilizacji balansu szarości z zarządzaniem kolorem
• Podobna metoda mapowania gamy dla kolorów spoza przestrzeni (wizualne zachowanie odcienia)
• Odwzorowanie kolorów na „kolory z pamięci”, takie jak błękitne niebo, zielona trawa (jest to przetwarzanie ulepszeń obrazu, a nie zarządzanie kolorami)
• Zachowaj koloryt skóry
• Kompensacja czarnego punktu (aby wykorzystać większość dynamicznego zakresu drukarek w jasności).

Jakie są Twoim zdaniem główne wyzwania, przed którymi stoi Twoje oprogramowanie?

Chris Schowalter: Dokładne scharakteryzowanie systemów drukowania z ich różnymi opcjami (rozdzielczości drukowania, konfiguracje kolorów, typy nośników itd.) Oraz ich integracja w celu zapewnienia maksymalnej wierności kolorów w wielu zastosowaniach.

W EFI jesteśmy w stanie połączyć to, co najlepsze z dwóch światów. Umożliwiamy użytkownikowi dokonywanie optymalizacji (iteracji) reprodukcji kolorów bez konieczności opuszczania świata zgodnych z branżą profili kolorów ICC.

Michael Dreher: Mamy możliwość sterowania wieloma urządzeniami spektrofotometrycznymi, więc w zależności od użytego podłoża możemy zoptymalizować wydruk kolorów, aby uzyskać wygląd typowych kolorów.

W odniesieniu do sprzętu pomiarowego, jaki typ spektrofotometru ma zastosowanie do jakiej grupy mediów i gdzie kolorymetr lub densytometr miałby wartość?

Michael Dreher: Musisz wybrać odpowiedni spektrofotometr w zależności od podłoża, którego chcesz użyć do produkcji: „Jeśli chcę grać w piłkę nożną na trawie, będę potrzebować butów z kolcami”. To samo dotyczy spektrofotometru. Jeśli potrzebuję skalibrować przezroczyste podłoże, potrzebuję spektrofotometru kompatybilnego z odczytem transmisyjnym. Jeśli muszę skalibrować tekstylia, będę potrzebować takiego z określoną aperturą odczytu (na przykład 8 mm).

Spektrofotometry mają możliwość odczytu w trybie spektralnym i laboratoryjnym. Nie ma potrzeby kupowania dodatkowego narzędzia pomiarowego.

Jeśli chcę grać w piłkę nożną na trawie, będę potrzebować butów z kolcami. To samo dotyczy spektrofotometru

Chris Schowalter:
Aplikacje podświetlane: spektrofotometr z obsługą transmisji.
Media ze spektrofotometrem OBA: v z obsługą M1 / M2.
Media tekstylne: zalecany spektrofotometr z dużym rozmiarem apertury.

Do pomiaru gęstości optycznej można użyć spektrofotometru w taki sam sposób, jak densytometr, więc nie widzę potrzeby używania densytometru, gdy dostępny jest spektrofotometr. Ogólnie rzecz biorąc, densytometr jest dobrym narzędziem do porównywania grubości atramentu dwóch wydruków lub procesów drukowania wykorzystujących ten sam atrament. Ponieważ w druku cyfrowym zwykle tak nie jest (aby mieć ten sam atrament (i tylko jeden na kolor), densytometr nie jest przydatny.

Jak oceniamy porozumienie międzyinstrumentowe i jego wpływ na tolerancję? Jak zapewnić spójność poprzez kalibrację?

Michael Dreher: Spektrofotometry muszą zostać skalibrowane przez producenta po określonej liczbie miesięcy. Proponują program konserwacji, aby ponownie skalibrować swoje urządzenie i zapewnić spójność koloru. Niektóre programy RIP, takie jak nasze, mają możliwość ostrzeżenia klienta, gdy urządzenie wymaga ponownej kalibracji. Jest to obowiązkowe.

Chris Schowalter: To jest nauka sama w sobie i producentowi trudno jest podać tutaj zalecenia. Zwykle zalecam przetestowanie używanych przyrządów i dlatego ustala się określoną różnicę między instrumentami. Tolerancje stosowane do sterowania procesem muszą być większe niż uzgodnienie między instrumentami. To pokaże dość szybko, jeśli wymagana jest normalizacja do tego samego modelu instrumentu. Zwykle jest to całkiem korzystne.

Każde urządzenie pomiarowe kalibrujemy indywidualnie przed pomiarem, korzystając ze standardu kalibracji dostawcy.

W jaki sposób powinniśmy zdecydować, którego stanu oświetlenia pomiaru użyć, czyli M0, M1, M2 czy M3?

Michael Dreher: Zgodnie z normą ISO 13655, seria ustawień trybu pomiaru „M” została zdefiniowana w celu ujednolicenia warunków oświetlenia, w których w podłożach stosowane są OBA.

• M0: Spektralny współczynnik luminancji w „trybie pomiaru koloru A” bez filtra polaryzacyjnego przy źródle światła symulującym standardowe źródło światła A.

• M1: Spektralny współczynnik luminancji „tryb pomiaru koloru D50” bez filtra polaryzacyjnego przy źródle światła symulującym standardowe źródło światła D50 z prawidłowym składnikiem UV <400 nm (najczęściej stosowane).

• M2: „Tryb pomiaru koloru UV Cut” widmowy współczynnik luminancji bez filtra polaryzacyjnego w źródle światła, które symuluje dowolny standardowy środek oświetlający bez składnika UV

• M3: „pomiar z filtrem polaryzacyjnym” widmowy stopień absorpcji (z filtrami RGB) lub widmowy współczynnik luminancji (z spektralną głowicą skanującą) z parą filtrów polaryzacyjnych (w świetle wypromieniowanym i odbitym, przecinających się nawzajem) pod źródłem światła symulującym dowolny standard środek oświetlający.

Chris Schowalter, EFI: To zależy od następujących czynników :

• Liczba OBA w mediach

• Który warunek pomiaru został użyty dla profilu odniesienia

• Pomiar mokrych lub suchych kolorów druku

• Ostateczne środowisko wyświetlania i typ aplikacji.

Jakie znaczenie ma linearyzacja i ograniczenie farby przed profilowaniem?

Michael Dreher: To podstawa zarządzania kolorami.

Musisz zdefiniować ilość atramentu, którą podłoże może obsłużyć na kanał atramentu. Następnie możesz wymieszać atramenty razem i zdefiniować maksymalne ograniczenie atramentu. Kiedy skończysz i wiesz, ile atramentu może obsłużyć Twoje podłoże i jak szybko może on wyschnąć, możesz rozpocząć etap profilowania. Oczywiście, aby to zrobić, musisz użyć oprogramowania RIP. To staje się prawdziwym plusem, gdy będziesz musiał budować profile dla wielu podłoży na wielu drukarkach.

Chris Schowalter: Linearyzacja i ograniczenie tuszu przed profilowaniem to bardzo ważny krok, ponieważ linearyzacja zapewnia liniową zależność między drukowanym tuszem a wizualnie postrzeganym kolorem. Skala do pomiaru tej zależności jest zwykle różnicą kolorów.
Ograniczanie tuszu jest również pomocne w optymalizacji ilości tuszu związanego z nośnikiem i można je zatrzymać, gdy dodatkowy tusz nie powoduje znaczącej zmiany koloru. To sprawia, że proces linearyzacji jest nieco łatwiejszy, ponieważ obszar zainteresowania (w którym kolor zmienia się znacznie) jest dokładniej próbkowany.

Zastosowanie (całkowitego) limitu atramentu pomaga również uniknąć niepożądanych artefaktów drukowania spowodowanych nadmiarem atramentu, takich jak:

• Zalanie, przeciekanie (tusze o niskiej lepkości / bardzo płynne)

• Frędzle, nakrapianie, cętkowanie, koalescencja

• Media zmarszczki

• Zbyt gruba warstwa farby (farby UV)

• Problemy z utwardzaniem (atramenty UV)

• … Oraz skrócić / zoptymalizować czas schnięcia farb wodnych.

Jakie są główne zalety dobrze wykonanego zarządzania kolorami?

Michael Dreher: Możliwość dopasowania wielu kolorów na różnych podłożach, z różnymi atramentami i różnymi technologiami druku, przy różnych prędkościach druku.

Chris Schowalter: Główną zaletą dobrze wykonanego zarządzania kolorami jest kontrolowana konwersja pomiędzy reprezentacjami kolorów różnych urządzeń o różnych gamach kolorów, aby zapewnić wizualną spójność i odtwarzalność kolorów.

Ponadto precyzyjna maszyna współrzędnościowa i wysokiej jakości profile ICC w połączeniu z wysokiej jakości RIP zapewniają maksymalną jakość kolorów, na przykład drukowanie płynnych gradientów / winiet bez wizualnych artefaktów oraz gamę kolorów z maksymalnym zakresem dynamiki zarówno w kolorze, jak i jasności .