Drukowanie w świecie wielu nośników

Konsultant ds. Kolorów Marco Olivotto omówił przepływy pracy oparte na formacie PDF-X i przejście w kierunku neutralnego dla RGB, nowego przepływu pracy opartego na formacie PDF / X na targach FESPA Global Print Expo 2019 w Monachium.

Wielkim krokiem w druku w XX wieku było odchodzenie od form drukarskich w kierunku bezpośredniego, cyfrowego procesu. Koszt strony jest wyższy niż w przypadku tradycyjnego druku, ale druk cyfrowy jest łatwiejszy i szybszy, przy niewielkim lub żadnym przygotowaniu. Jedną z jego zalet jest możliwość drukowania na różnych podłożach przy niewielkim dostosowaniu technologii: papier, papier fotograficzny, płótno, szkło, metal, marmur, tekstylia, folia i ceramika. Możliwy jest druk na żądanie, krótki czas realizacji i modyfikacja wydruku dla każdego wycisku.

Kiedy pojawia się nowa technologia, niezmiennie niesie ze sobą pytania dotyczące tego, jak ją w pełni wykorzystać. Najważniejsze z tych pytań w druku cyfrowym dotyczy przygotowania pliku do druku.

---

Kalendarium tradycji

1440: Johannes Gutenberg wynalazł pierwszą maszynę drukarską
1796: Litografia zostaje wynaleziona przez Aloisa Senefeldera
1837: Godefroy Engelmann wymyśla chromolitografię
1875: Robert Barclay rozpoczyna druk offsetowy na cynie
1904: druk offsetowy na papierze Ira Washington Rubel
1911: Roy Beck i inni udoskonalają sitodruk
1967: opracowano druk atramentowy
1969: opracowano druk laserowy

---

Co rozumiemy przez drukowanie RGB?

Jedna kwestia do ustalenia najpierw: nie ma czegoś takiego jak drukowanie atramentami RGB. To nie jest ograniczenie technologii: to jest fizyka, sposób, w jaki działa świat. Drukarka cyfrowa, w niektórych przypadkach, oczekuje mieszanych danych wejściowych od RGB do CMYK. Atramenty są generalnie oparte na CMYK (plus dodatkowe kolory), ale konwersja jest wykonywana przez drukarkę. Możesz wysyłać dane CMYK do drukarki RGB, ale są dobre powody, dla których nie powinieneś: plik zakodowany w CMYK może zawierać mniej kolorów niż jego odpowiednik RGB. Dlatego w zasadzie plik CMYK może nie w pełni wykorzystywać gamę drukarki cyfrowej, która jest zwykle większa niż w przypadku tradycyjnej prasy drukarskiej - jeśli ograniczymy się do CMYK i żadnych kolorów dodatkowych. Standardowa przestrzeń kolorów RGB ma szerszą gamę niż cyfrowa drukarka atramentowa, więc istnieją kolory, których nie można wydrukować zwykłymi atramentami.

Niemniej jednak gama drukarki cyfrowej pozwala na lepsze odwzorowanie intensywnych kolorów niż tradycyjne techniki. Jednak ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że bardziej odpowiednie może być ograniczenie gamy w celu uzyskania dopasowania wyglądu koloru do materiałów drukowanych w innych procesach.

Porównanie gamutu offsetowego litograficznego i atramentowego

Centralny kształt reprezentuje druk atramentowy w Adobe RGB 1998

Podczas gdy tradycyjna drukarka offsetowa używałaby kolorów dodatkowych CMYK +, cyfrowe drukarki atramentowe niezmiennie używają więcej kolorów: na przykład CMYK + LC + LM + LK. Oznacza to, że standardowa separacja i tak nie byłaby użyteczna. Zamiast tego maszyna sama zdecyduje, w jaki sposób przeprowadzać atramenty przez dysze.

Mam przeczucie, że świat wkrótce przejdzie w kierunku przepływu pracy neutralnego dla RGB, w którym konwersja na przestrzeń wyjściową zostanie pozostawiona maszynom, ze wszystkimi wynikającymi z tego zaletami i wadami.

PDF i podzbiór / X

W zdecydowanej większości przypadków zadania są przesyłane do drukarek w postaci plików PDF. Obecnie istnieją cztery warianty formatu PDF / X, podzbiór utworzony na potrzeby cyfrowej wymiany danych przed drukiem. Różnice między różnymi smakami PDF / X są głównie związane z wymaganiami dotyczącymi konwersji i przejrzystości. Konwersja do CMYK może nastąpić na bardzo wczesnym etapie procesu, na przykład w programie Photoshop (wczesne wiązanie), w programie InDesign podczas tworzenia pliku PDF (wiązanie pośrednie) lub pozostawienie zadania do RIP (wiązanie późne).

W druku cyfrowym w większości przypadków konwersja to późne oprawianie obsługiwane przez drukarkę, odbywające się na RIP, dlatego zaleca się użycie natywnego materiału RGB, aby wykorzystać szerszą gamę.

Warianty PDF / X są następujące. W praktyce często wybiera się między PDF / X-1 a PDF / X-4:

• PDF / X-1: wczesne / pośrednie wiązanie. Wymiana na ślepo w kolorach spotowych CMYK. Nie może zawierać obiektów RGB ani CIELAB. Brak przejrzystości. Zalecane czasami do druku cyfrowego.
• PDF / X-3: późne wiązanie. CMYK, kolory dodatkowe, RGB (zarządzany), CIELAB. Brak przejrzystości. Zaleca się, gdy chcesz spłaszczyć przezroczystość.
• PDF / X-4: późne wiązanie. CMYK, kolory dodatkowe, RGB (zarządzany), CIELAB. Dozwolona przejrzystość: obsługiwane przez RIP. Zalecane, jeśli chcesz zachować przejrzystość na żywo.
• PDF / X-5: późne wiązanie. Podobnie jak PDF / X-4, ale umożliwia również korzystanie z zewnętrznej zawartości graficznej i profili ICC. Zalecane, gdy potrzebujesz odwołać się do grafiki zewnętrznej.

Spełnianie standardów

Standardy druku cyfrowego to zupełnie inna bestia niż te dotyczące druku offsetowego, które reguluje rodzina ISO 12647. Cyfrowy druk produkcyjny jest opisany w Fogra PSD (Process Standard Digital), który bardzo różni się od Fogra PSO (Process Standard Offset), ponieważ wykorzystuje tak wiele różnych technologii i podłoży. Proces offsetowy jest bardzo złożony, ale ma przejrzystą strukturę: każdy element - podłoże, farba i maszyna - można oddzielić, ponieważ wiemy, jak mogą ze sobą współgrać, a to generuje standard.

W przeciwieństwie do tego, proces cyfrowy jest wysoce zintegrowany, z wieloma zmiennymi. Podłoża, tusz i maszyna mogą należeć do bardzo różnych technologii, więc żaden uniwersalny standard nie jest możliwy. Musisz zdefiniować kombinacje i ich oczekiwane wyniki.

PSD ma trzy główne cele:

• Kontrola procesu wyjściowego
• Wierność kolorów
• Przepływ pracy zgodny z PDF / X.

PSD jest niezależny od procesu: kiedy tworzony jest produkt drukarski, ostateczne warunki wydruku nie są przewidywalne. Może skończyć się na wszystkim, od papierowych toreb i drukowanych kubków po T-shirty i wielkoformatowe banery. Kluczem do uzyskania oczekiwanego rezultatu jest oddzielenie kontroli procesu od zapewnienia jakości. ISO 15311 dotyczy tego ostatniego.

Sterowanie procesami w PSD

W sterowaniu procesem technologia i media stosowane w druku cyfrowym są znacznie bardziej zróżnicowane. Pozostaje to w gestii dostawcy usług płatniczych i ma na celu ustalenie powtarzalnych i stabilnych warunków drukowania w zależności od tego, co jest używane.

Sterowanie procesami w PSD

Najważniejszymi krokami są tutaj cyfry 2 i 3. Krok 2 - identyfikacja i sprawdzenie nośnika - polega na sprawdzeniu parametrów drukowalności i użytkowalności za pomocą odpowiednio skonfigurowanych baz danych. Następuje precyzyjne dostrojenie, które obejmuje korekty mechaniczne, prędkości drukowania, masę na powierzchnię podłoża i elastyczność.

Menedżer nośników powinien podłączyć każde podłoże do parametrów, takich jak raster, obciążenie tuszem, podział tuszu i tryb drukowania. Nie jest dobrym pomysłem charakteryzowanie wszystkich surowców indywidualnie: podłoża należy pogrupować tak, aby podstawowe cechy druku były wspólne dla wszystkich papierów należących do tej samej grupy.

Po wybraniu podłoża wybór wpływa na gamę końcowego produktu drukarskiego. Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę typowe wzorcowe warunki drukowania, które mają być symulowane; dotyczy to również kolorów dodatkowych.

Dostępnych jest wiele miejsc wymiany, ale jeśli nie określono konkretnych warunków drukowania, dobrą praktyką jest założenie FOGRA51 (to znaczy drukowanie zgodnie z ISO 12647-2 na papierze powlekanym. FOGRA51 lub powiązany profil ICC PSO Coated V3 (ECI) może być uważane za faktyczne odniesienie dla drukarek cyfrowych w Europie i poza nią.

W tradycyjnym druku norma ISO 12647 definiuje tylko jedno pasmo tolerancji: jeśli spełnione są warunki, norma jest spełniona - w przeciwnym razie nie. Nowa norma ISO 15311 myśli inaczej i próbuje zdefiniować bardzo szerokie wytyczne dla wszystkich etapów produkcji druku: ocena jakości wydruku w oparciu o niezależne od procesu kolory i wykończenie powierzchni, jednorodność, rozdzielczość i artefakty oraz wymagania dotyczące trwałości; rozważ różne typy oglądania (na przykład widok obok siebie i relacja z mediami); i sprostać różnym potrzebom sektorów rynku, zapewniając alternatywne pasma tolerancji A, B i C.

Te rodzaje jakości są oparte na pomiarach ΔCoo oceniających trzy różnice kolorów:

• Kolor podłoża (odchylenie od odniesienia)
• Kolorowe plamy w FOGRA Media Wedge V3.0
• Poprawki balansu szarości (ΔCoo - ignoruje L * informacje)
• Plus: wymóg dotyczący dokładności odwzorowania kolorów dodatkowych

Podsumowując, wiele z tych wskazówek zależy od urządzenia, a dostawcy usług druku są zależni od producentów, którzy dostarczają informacje i instrukcje „jak to zrobić”. Technologia i techniki rozwijają się bardzo szybko, a ustalony zestaw reguł jest niemożliwy do wdrożenia; dlatego jest prawdopodobne, że jakikolwiek faktyczny standard może się zmienić w ciągu najbliższych kilku lat, a jego sercem będzie nowy standard PDF / X-6.