Odzież sportowa i gospodarka o obiegu zamkniętym

Rozmawialiśmy z Paulem Foulkesem-Arellano, założycielem Circuthon, firmy konsultingowej zajmującej się gospodarką o obiegu zamkniętym i głównym mówcą na tegorocznej konferencji Sportswear Pro, gdzie omawiał innowacje w materiałach odzieży sportowej.

Opowiedz mi trochę o sobie, swojej pracy w Circuthon i innych inicjatywach cyrkularnych…

Firma Circuthon została założona w 2020 roku, aby pomagać dużym korporacjom oraz ambitnym małym i średnim przedsiębiorstwom w dostarczaniu na rynek prawdziwie zamkniętych rozwiązań. Większość naszej pracy dotyczyła marek obuwniczych i modowych, a także towarów szybko zbywalnych.

W jaki sposób popyt konsumentów wpływa na przyjęcie zrównoważonych materiałów w branży odzieży sportowej?

Klienci niekoniecznie szukają odzieży sportowej, która będzie dostarczać im „ekologiczne” zakupy. Myślę, że przemysł mody ma wpływ na branżę odzieży sportowej. Marki wprowadzają zmiany, a konsumentom się to podoba. Jednak biorąc pod uwagę ilość sprzedanego poliestru i nylonu, nabywcy odzieży sportowej nie wymagają wyboru materiałów o niskim wpływie na uderzenia.

Jakie trendy rynkowe napędzają innowacje w stosowaniu zasad gospodarki o obiegu zamkniętym w drukowaniu odzieży sportowej?

Sprzedawcy detaliczni, widząc trend w pozostałych swoich sklepach, wprowadzają innowacje w odzieży sportowej. Naciskają na marki, aby oferowały ofertę o bardziej zamkniętym obiegu, niezależnie od tego, czy chodzi o tekstylia na froncie, czy o naprawę i odsprzedaż na zapleczu.

Jakie są najciekawsze innowacje w materiałach stosowanych w odzieży sportowej/innej?
Myślę, że najbardziej obiecujące materiały charakteryzują się 360-stopniowym podejściem do zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do dziewięciu granic planet [ramy opisujące ograniczenia wpływu działalności człowieka na system ziemski]. Coraz większą popularnością cieszą się biosyntetyki (nylony i poliestry produkowane z roślin, a nie z oleju) oraz inne naturalne materiały wytwarzane z celulozy. Najbardziej obiecujące tekstylia są wykonane z wysokowydajnych włókien naturalnych – Flocus kapok, Bananatex i Naia (wykonanych z celulozy), a także roślinnego TPU [termoplastycznego poliuretanu] do obuwia (Algreen, Algenesis i tak dalej).

Paula Foulkesa-Arellano

Jak te materiały wypadają w porównaniu z materiałami konwencjonalnymi pod względem trwałości, kosztów i wpływu na środowisko?

Marki odzieży sportowej kupują tkaniny i materiały techniczne, dlatego na rynek trafią tylko te materiały, które zapewniają trwałość. Koszt jest bardzo zróżnicowany – dlatego marki takie jak Flocus, OceanSafe i Polybion, które mają ceny parytetowe, poradzą sobie wyjątkowo dobrze. W tej chwili mniejszy wpływ na poziomie branży nie zostanie osiągnięty, dopóki dostawcy nie dorównają trwałością i ceną istniejącym produktom petrochemicznym.

Jakie tkaniny nowej generacji są już za rogiem?

Myślę, że kolejnym ważnym krokiem będą barwniki i pigmenty. Marki były dotychczas powstrzymywane, ponieważ wszystkie pigmenty i kolory pochodzą z paliw kopalnych. Obecnie dostępne są tusze i folie metaliczne i perłowe pochodzenia roślinnego. Sparxell jest w tym liderem dzięki nowatorskim na świecie efektom kolorystycznym uzyskanym z celulozy.

W Inicjatywie Circular Fashion Initiative podkreślasz znaczenie „absolutnej cyrkularności” – co to oznacza i czy jest to osiągalne?

Absolutna okrężność wymaga całkowitej zmiany sposobu myślenia. Potrzebujemy zestawów sportowych, które wytrzymają pięć lat, butów do biegania, które można naprawić w domu i końca wyrzucanej odzieży sportowej.

Kiedy spojrzysz na góry odpadów modowych, składają się one głównie z odzieży sportowej. Odzież musi być przede wszystkim trwała, a następnie nadawać się do ponownego przetworzenia/naprawy bez zgniatania i recyklingu.

Jest to całkowicie wykonalne, ale zajmie to kolejne 5–10 lat. Branża odzieży sportowej rozwija się bardzo szybko, jeśli ma przed sobą cel.

O czym jest Twoja niedawno wydana książka – w jaki sposób byłaby przydatna dla naszych czytelników?

Materiały i zrównoważony rozwój , którego jestem współautorem wraz z dr Julią Freer Goldstein, to panoramiczny widok wszystkich materiałów, których używamy do produkcji. Nie koncentrujemy się na tekstyliach, ale na wszelkiego rodzaju produkcji. Myślę, że szczególnie interesujące będą rozdziały poświęcone drukowi 3D i nowatorskim materiałom – tam właśnie porusza się odzież sportowa. Bardzo istotne jest również ustawodawstwo dotyczące obiegu zamkniętego i toksyczności omówione w różnych rozdziałach. Odzież sportowa generuje obecnie znaczne ilości odpadów, co w ciągu najbliższych pięciu lat zostanie surowo ukarane, nie tylko w Unii Europejskiej, ale na wszystkich głównych rynkach.

Jakie są pierwsze kroki drukarzy próbujących przejść w stronę prawdziwej cyrkularności?

Lata 2024–2025 to czas, w którym odzież sportowa naprawdę budzi się do obiegu zamkniętego. Jako prawdziwych zwolenników wymieniłbym Decathlon i On Running, ale większość dużych marek wciąż musi nadrobić zaległości. To najwyższy czas, aby drukarnie postawiły na obieg zamknięty i zaproponowały swoim klientom nowe rozwiązania, ponieważ rynek jest szeroko otwarty. Duże marki szukają gotowych rozwiązań. Każdy, kto potrafi uwzględnić w swoim modelu niski wpływ, identyfikowalność (pomyśl o Polytag) i odsprzedaż, jest zwycięzcą.

Co zrobiło na Tobie wrażenie na targach Sportswear Pro i FESPA Global Print Expo 2024?

Sportswear Pro przyciągnęło ekspertów w dziedzinie produkcji (na przykład projekt Pattern), doktorantów zajmujących się odzieżą sportową, weteranów branży i pionierów branży tekstylnej. Zakres wiedzy był ogromny. Następnie wchodząc na targi FESPA Global Print Expo , można było zobaczyć, że obecna jest cała technologia – doskonale zdolna do zapewnienia obiegu zamkniętego ze względu na ogromną ilość inżynierii i wiedzy specjalistycznej. Przechodzimy do świata, w którym tekstylia nie są już farbowane, ale drukowane (pomyśl o technologii Alchemie). Możliwości dla wystawców są ogromne, ponieważ zmierzamy w kierunku innej infrastruktury i potencjału w zakresie onshoringu.