Przewodnik dla początkujących po regeneracyjnym kapitalizmie

Aby sprostać największym wyzwaniom świata, potrzebujemy radykalnie nowego podejścia do ekonomii – czy regeneracyjny kapitalizm może być odpowiedzią?

Dowód jest jasny – klimat zmienia się na gorsze. Naukowcy powszechnie zgadzają się, że jesteśmy częścią nowej ery życia, antropocenu – epoki geologicznej, która rozpoczęła się, gdy ludzkość po raz pierwszy zaczęła wywierać znaczący wpływ na ekosystem Ziemi. Naukowcy twierdzą, że ta epoka rozpoczęła się w 1950 roku.

W związku ze zbliżającym się COP26 (Konferencją Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu w Glasgow) rozmowa o klimacie nabiera nowego, pilnego charakteru, który stopniowo – a potem szybko – zszedł od klimatologów do zwykłego konsumenta. I to jest na całej planszy. Na przykład, przeprowadzony przez FESPA Spis Druków 2018, pokazuje, że 76% drukarzy twierdzi, że popyt klientów na produkty przyjazne dla środowiska kształtuje strategię biznesową, przy czym więcej niż jedna osoba na pięć twierdzi, że ma to duży wpływ.

Świat jest w zapadlisku, z którego nie może się wydostać pod obecną zderegulowaną strukturą kapitalistyczną

Jednak coraz wyraźniej widać, że podejście do kryzysu klimatycznego z zaznaczeniem pola wyboru nie wystarczy, aby złagodzić jego najgorsze skutki. Całe nasze globalne operacje wymagają radykalnego remontu i tu właśnie pojawia się idea regeneracyjnego kapitalizmu.

Nie taki wolny rynek

Pomysł rozwiany przez rozczarowanego bankiera z Wall Street, Johna Fullertona w 2015 roku, regeneracyjny kapitalizm jest systemem gospodarczym, który uznaje, że rynek, który mamy teraz, nie jest – jak mogą twierdzić tradycyjni ekonomiści – cudownie samokorygującym się wolnym rynkiem, ale raczej takim, który jest zmanipulowany. przez potężne siły, które żądają dóbr i usług, które odbieramy sobie nawzajem, a wartość, którą czerpiemy z zasobów naturalnych, wiąże się z kosztami.

Koszt ten – w pogoni za odwieczną zasadą „więcej znaczy lepiej” – doprowadził do doskonałej burzy nierówności, ubóstwa i dewastacji środowiska. Jest to dziura, z której świat nie może się wydostać pod obecną zderegulowaną strukturą kapitalistyczną.

Kapitalizm regeneracyjny, przeciwnie, czerpie z jednej podstawowej idei, że uniwersalne wzorce i zasady, których używa kosmos do budowania stabilnych, zdrowych i zrównoważonych systemów w rzeczywistym świecie, mogą i muszą być używane jako model do projektowania systemów ekonomicznych.

W swoim obszernym raporcie Regenerative Capitalism: How Universal Principles and Patterns Will Shape Our New Economy , sam Fullerton przyznaje, że ten rodzaj holistycznego myślenia jest czasami postrzegany jako „prowincja mistyków lub hipisów”, ale zauważa, że coraz więcej dziedzin nauki to podejście wspierające wyjaśnienia, w jaki sposób uniwersalna dynamika, taka jak energia i ciśnienie, „kształtuje zdrowie i rozwój wszelkiego rodzaju systemów w świecie rzeczywistym”.

Ponadto zauważa, że ekonomia regeneracyjna nie dotyczy „wytartej debaty” między kapitalizmem a socjalizmem. „Oba systemy, nawet bezbłędnie wykonane, są niezrównoważone”, mówi.

Do pączka

Zamiast tego, kapitalizm regeneracyjny różni się od większości obecnych podejść do zrównoważonego rozwoju tym, że zamiast koncentrować się na zdrowiu społecznym i środowiskowym przy użyciu tradycyjnej logiki redukcjonistycznej do „rozwiązywania problemów”, jego celem jest budowanie zdrowych sieci ludzkich. Opiera się na uniwersalnych zasadach i wzorcach, a „zrównoważony rozwój” jest wynikiem – naturalnym produktem ubocznym – zdrowia systemowego. Innymi słowy, zrównoważony rozwój jest wynikiem, a nie zasadą projektowania, a środowisko jest równorzędnym graczem, a nie tylko pasywnym zasobem.

To, jak argumentują zwolennicy, odróżnia regeneracyjny kapitalizm od innych modeli zrównoważonego rozwoju. Na przykład zasada gospodarki o obiegu zamkniętym zachęca nas do odejścia od tradycyjnego kapitalistycznego pojęcia „weź, wyprodukuj, zmarnuj”, ale jest ograniczona. Materiały mogą być poddawane recyklingowi lub ponownie wykorzystywane tylko tyle razy, i chociaż nasz „dług” wobec przyrody nie wzrasta, to też się nie zmniejsza. Musimy podjąć działania w celu poprawy obecnego poziomu zasobów naturalnych.

Przemysł musi „integrować elementy głowy, serca i rąk – trzy kluczowe czynniki, które poruszają ludzi”

Podobnie teoria „ekonomii pączka” Kate Raworth stoi przed tymi samymi wyzwaniami. Raworth proponuje model dwóch koncentrycznych pierścieni w kształcie pączka: fundacji społecznej, która zapewnia, że nikt nie zawiedzie w podstawowych sprawach życiowych, takich jak żywność, opieka zdrowotna, edukacja i równość społeczna, oraz pułapu ekologicznego, który gwarantuje, że ludzkość nie przekroczy planetarnych granic zanieczyszczenia, utrata ziemi i wody oraz zubożenie warstwy ozonowej. Pomiędzy tymi dwiema granicami znajduje się przestrzeń w kształcie pączka, która jest zarówno ekologicznie bezpieczna, jak i sprawiedliwa społecznie – przestrzeń, w której ludzkość może się rozwijać. Krytycy sugerują jednak, że nie odnosi się on odpowiednio do wspomnianego wcześniej zapadliska lub tego, jak świat może się z niego wydostać, zanim namacalnie przyjmie zasady tego modelu.

Ale to nie znaczy, że te modele są bezwartościowe. Jak mówi Fullerton w swoim raporcie: „Musimy pilnie skupić się na wzroście wydajności, aby kupić czas”. Dobrym punktem wyjścia jest cyrkularność i ekonomia pączków. „Ale jednocześnie musimy również patrzeć w przyszłość i wyobrazić sobie naprawdę regeneracyjny projekt systemu. To coś zupełnie nowego, wymagającego świeżej wyobraźni, a nie tylko stopniowego poprawiania krawędzi”.

Biorąc pod uwagę wpływy

Kluczowe pytanie brzmi: jak możemy przejść do regeneracyjnego kapitalizmu? A dokładniej, co mogą zrobić drukarki, które z natury są uzależnione od materiałów, procesów i zasobów?

Według Fullertona przemysł musi „integrować elementy głowy, serca i rąk – trzy kluczowe czynniki, które poruszają istoty ludzkie”. Przekładają się one na: zrozumienie, co sprawia, że ludzkie sieci są zdrowe; jednoczący, szlachetny cel, który inspiruje ludzi do służenia sprawie większej niż oni sami; oraz umiejętność przekształcenia szlachetnych idei i celów w skuteczne, praktyczne działanie.

Drukarnie powinny zbadać całą swoją działalność pod kątem martwych punktów, w których można by przyjąć bardziej aktywne, regeneracyjne podejście

W przypadku drukarni tradycyjne podejście ekonomiczne może postrzegać proces drukowania oddzielnie od pozyskiwania materiałów, zużycia zasobów i pracowników, na których się opiera. Może również nie uwzględniać wpływu, jaki produkcja poligraficzna wywiera na środowisko, politykę lub ekonomię danego obszaru.

Kapitalizm regeneracyjny widzi jednak cały łańcuch przyczynowo-skutkowy, który prowadzi do drukowania i odbiega od drukowania, i zamiast skupiać się na znalezieniu jednej „właściwej” odpowiedzi – jak nakazuje narracja o zrównoważonym rozwoju – zamiast tego skupia się na znalezieniu zrównoważonych odpowiedzi, które zająć się pozornie sprzecznymi celami, takimi jak współpraca i konkurencja oraz wydajność i odporność.

Według Fullertona dzieje się to już stopniowo, a coraz więcej firm reaguje na presję regulacyjną i reputacyjną, która pomaga zmieniać rolnictwo, leśnictwo i górnictwo oraz wdrażać holistyczne zasady w całym przemyśle. Drukarnie mogą zrobić to samo, badając całą swoją działalność – od materiałów i dostawców po transport i logistykę – pod kątem martwych punktów, w których można by przyjąć bardziej aktywne, regeneracyjne podejście.

Radykalnie lepiej?

John Elkington, autor biznesowy i komentator zrównoważonego rozwoju stojący za często reklamowanym modelem „potrójnego dna”, uważa, że na globalnym horyzoncie jest „zielony łabędź”, „głęboka zmiana rynku” katalizowana przez zmieniające się paradygmaty, wartości, sposób myślenia, politykę , polityki, technologie, modele biznesowe i inne kluczowe czynniki. Reprezentuje wykładniczy postęp w postaci tworzenia bogactwa ekonomicznego, społecznego i środowiskowego, a jak mówi w swojej książce Green Swans: The Coming Boom In Regenerative Capitalism , „dotarcie z tego miejsca nie będzie trywialne”, niemniej jednak potencjał do reprezentowania „radykalnie lepszych czasów, które nadejdą”.