Hoe u CO2-compensatie kunt vermijden en toch duurzaam kunt blijven

We kijken naar het probleem van greenwashing – vooral in het licht van de veranderende status van CO2-compensatie – om te bepalen hoe printbedrijven eerlijk kunnen blijven.

De weg naar netto nul is nu onderdeel van ons leven en het effect van maatregelen om ons naar een duurzamere toekomst te brengen, wordt steeds duidelijker. Hoewel het uiteindelijke doel van netto nul een nobel streven kan zijn, handelt niet iedereen die beweert die uitdaging te steunen, altijd te goeder trouw.

Individuen, organisaties en bedrijven kunnen cynisch 'greenwashen' voor hun eigen voordeel, om de schijn van eco-deugdzaamheid te wekken. Evenzo kunnen ze onbedoeld greenwashen omdat ze de herkomst van hun toeleveringsketen of energievoorziening niet volledig begrijpen. En wat nog eens extra aan de mix toevoegt, is het feit dat koolstofcompensatie – een voorheen acceptabele manier om uw CO2-productie te verzoenen – nu door velen wordt gezien als een variant van greenwashing.

In dit artikel bespreken we het groeiende probleem van greenwashing. We bespreken hoe dit probleem zich verhoudt tot MKB-printbedrijven, wat u kunt doen om greenwashing bij uw leveranciers te herkennen en hoe u kunt voorkomen dat u ervan wordt beschuldigd greenwashing te plegen met betrekking tot uw eigen producten.

Wat is greenwashing?

Greenwashing is in essentie het antwoord van de netto nulleeftijd op een 'whitewash', in die zin dat het wordt gebruikt om de waarheid achter een vals idee van fatsoen te verdoezelen. In praktische zin is greenwashing waar een organisatie desinformatie gebruikt om zichzelf voor te doen als milieuvriendelijk, met als doel zichzelf aantrekkelijker te maken voor klanten, investeerders of zelfs toezichthouders.

Greenwashing is echter niet altijd een opzettelijk cynische actie. Een gebrek aan kennis of middelen kan bijvoorbeeld leiden tot de daad van 'greenwishing'. Greenwishing verwijst naar een situatie waarin een organisatie, in de poging om netto nul te bereiken, te ambitieus is met haar gestelde duurzaamheidsdoelen. Ze zegt dat ze van plan is of hoopt bepaalde duurzaamheidsverbintenissen na te komen, terwijl ze in werkelijkheid simpelweg niet in staat is om dat te doen.

Naast alle mogelijke juridische problemen, zoals valse reclame, is het meest schadelijke effect van greenwashing het verlies van vertrouwen van de klant.

Er is ook een derde gerelateerde term: 'greenhushing'. Greenhushing verwijst naar de weigering van een bedrijf om informatie vrij te geven over zijn prestaties op het gebied van duurzaamheid. Hoewel dit niet per se betekent dat het bedrijf regelrechte leugens verspreidt, helpt greenhushing niet en kan het zelfs de inspanningen om netto nul te bereiken belemmeren.

Los van de schade die greenwashing, greenwishing en greenhushing toebrengt aan het doel van netto nul, zijn er aanzienlijke risico's voor individuele bedrijven die worden ontmaskerd als greenwashing. Naast mogelijke juridische problemen, zoals valse reclame, is het meest schadelijke effect het verlies van vertrouwen van de klant.

Ironisch genoeg leiden de stappen die nodig zijn om organisaties echt duurzaam te maken, in werkelijkheid tot slankere, toekomstbestendige en winstgevendere bedrijven. Maar elke onthulling van greenwashing zal een organisatie op de lange termijn waarschijnlijk op een veel minder positieve manier beïnvloeden.

Waarom is CO2-compensatie niet langer acceptabel?

Een manier waarop veel organisaties konden claimen dat ze zich hielden aan de netto-nuldoelen, was door middel van koolstofcompensatie of het kopen van koolstofkredieten. Koolstofcompensatie houdt in dat er wordt geïnvesteerd in schema's die emissies verminderen of CO2 absorberen. Door dit te doen, kunnen bedrijven claimen dat ze hun eigen CO2-productie goedmaken.

De laatste jaren wordt koolstofcompensatie echter steeds meer gezien als een vorm van greenwashing: het belangrijkste punt is dat koolstofcompensatie feitelijk niets doet om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Koolstofcompensatie is ook een onderwerp van enige controverse geworden.

Eerder dit jaar heeft de Raad van Toezicht van het Science Based Targets-initiatief (SBTi) – een van 's werelds belangrijkste klimaatcertificeringsbenchmarks – een openbare verklaring uitgegeven waarin werd teruggekomen op het eerdere bezwaar van de organisatie tegen het gebruik van koolstofkredieten om Scope 3-emissies te compenseren (Scope 3-emissies zijn indirecte emissies die plaatsvinden in de toeleveringsketen of stroomopwaarts van een organisatie).

Deze wijziging van de SBTi zorgde niet alleen voor grote consternatie onder haar eigen personeel (zoals hier gemeld), maar leidde ook tot een gezamenlijke verklaring van 80 maatschappelijke organisaties (CSO's) waarin zij hun verzet uitten tegen het gebruik van koolstofkredieten voor compensatiedoeleinden .

Wat de SBTi ook besluit te doen in het licht hiervan, het nettoresultaat van deze controverse is een verdere bevestiging dat CO2-compensatie en CO2-kredieten eenvoudigweg niet langer acceptabele manieren zijn om de CO2-voetafdruk aan te pakken.

Hoe u greenwashing bij uw leveranciers kunt herkennen

Hoewel het doel van greenwashing is om de indruk te wekken dat slecht gedrag op een positieve manier wordt verhuld, zijn er ook een aantal relatief eenvoudige signalen die erop wijzen dat de bedrijven waarmee u samenwerkt of die deel uitmaken van uw toeleveringsketen, mogelijk niet helemaal eerlijk zijn over hun producten of activiteiten.

De meest voor de hand liggende aanwijzing is vaagheid over de duurzaamheid van producten of bedrijfspraktijken, of het gebruik van brede, allesomvattende claims zoals 'volledig natuurlijk' of 'milieuvriendelijk' zonder specifieke details om deze claims te ondersteunen. In sommige gevallen kan het met een klein beetje onderzoek duidelijk worden dat het bedrijf waarmee u zaken doet, liegt over de status van zijn producten.

Het belangrijkste dat nodig is om de milieuvriendelijke kwalificaties van een product of organisatie vast te stellen, is bewijs

Een iets genuanceerdere truc in het arsenaal van de greenwasher is om de kwestie enigszins te verwarren door vergelijkingen te maken met andere producten – zoals in de zin 'onze meest milieuvriendelijke versie tot nu toe'. Nog slinkser is wanneer een bedrijf suggereert dat zijn product groen is, op basis van één klein detail, terwijl het elke vermelding van andere aspecten van de productie of hun praktijken die zeer slecht zijn voor het milieu vermijdt.

Het belangrijkste dat nodig is om de milieuvriendelijke kwalificaties van een product of organisatie vast te stellen, is bewijs, en waarschijnlijk is de gemakkelijkste manier om bewijs te vinden, om te zoeken naar gevestigde en gerespecteerde certificering. Club FESPA heeft hier een gids voor certificering en we hebben hier een volledig artikel gepubliceerd over certificeringsschema's die relevant zijn voor textieldrukkers. Als een product of bedrijf is goedgekeurd door een certificeringsschema waarvan de aanvraagprocessen grondig en betrouwbaar zijn, kunt u er redelijk zeker van zijn dat hun milieuclaims authentiek zijn.

Hoe u kunt voorkomen dat u beschuldigd wordt van greenwashing

Drukkerijen moeten ook oppassen dat ze niet beschuldigd worden van greenwashing. De eenvoudigste manier om dergelijke beschuldigingen te vermijden, is door te kiezen voor duurzamere benaderingen van zakendoen, die als neveneffect hebben dat u ook winstgevender wordt. Volgens CarbonTrust kunnen "zelfs acties met lage en geen kosten doorgaans de energiekosten met ten minste 10% verlagen en snel rendement opleveren".

Om nauwkeurig een vermindering te bereiken op gebieden zoals energieverbruik, moet u eerst een nauwkeurig idee hebben van de CO2-voetafdruk van uw organisatie. Er zijn verschillende CO2-voetafdrukcalculators voor MKB's beschikbaar die u hierbij kunnen helpen, maar de belangrijkste bedrijfsgebieden die relevant zijn voor uw CO2-voetafdruk zijn activiteiten en energieverbruik, transport, gekochte goederen en diensten, woon-werkverkeer van werknemers en afvalverwerking. Ecohedge heeft hier een uitstekende gids om de CO2-voetafdruk van een MKB te begrijpen.

Zodra u de CO2-voetafdruk van uw organisatie kent, kunt u praktische stappen ondernemen om deze te verkleinen, zoals groene energie-efficiëntie, het verbeteren van afvalbeheer en het aanmoedigen van personeel met culturele veranderingen zoals woon-werkverkeer. Wat die eerste maatregel betreft, is het de moeite waard om de volledige ' Better Business Guide to Energy Saving' van CarbonTrust te lezen.

Wanneer u daadwerkelijk stappen onderneemt om uw CO2-voetafdruk te verkleinen, kunt u de prestaties en verbeteringen die uw bedrijf boekt promoten, wetende dat u hiervoor bewijs hebt.

Wees eerlijk

In deze fase is het belangrijk om specifieke taal te gebruiken om uw boodschap over te brengen. Vertel precies wat er is gebeurd met behulp van uw echte, behaalde cijfers - rond niet af of gebruik geen verwachte resultaten. Onderbouw waar mogelijk uw beweringen met bewijs van vertrouwde externe instanties en probeer certificering te verkrijgen. Sommige certificeringsschema's vereisen mogelijk bewijs van bredere systemische verandering binnen organisaties - dergelijke culturele verandering zal ook helpen om uw bedrijf te beschermen tegen beschuldigingen van greenwashing. (We hebben onlangs een speciaal artikel gepubliceerd over hoe u gecertificeerd kunt worden zonder greenwashing .)

Wees ten slotte eerlijk over uw CO2-voetafdruk, vooral als er gebieden zijn die voor verbetering vatbaar zijn. U kunt zeggen wat uw einddoel is en hoe ver u wilt gaan met uw duurzaamheidsreis. Maar zorg ervoor dat alle uitspraken die u doet over de huidige status van uw bedrijf of de producten ervan, worden ondersteund door gedetailleerd, nauwkeurig en bewijsbaar bewijs.