De uitdagingen van werving in gedrukte vorm in Kroatië aanpakken

Club FESPA Online sprak met Dag Knepr, president van FESPA Hrvatska (Kroatië), over de uitdagingen om docenten en jongeren ervan te overtuigen dat printen een goede carrièrekeuze is – en enkele redenen voor optimisme.

Een grafische industrie zonder jonge mensen die daarin geïnteresseerd zijn, zou een serieus probleem zijn. Hoe heeft een gebrek aan jonge mensen in de grafische industrie zich tot nu toe gemanifesteerd?

We hebben al 15 jaar of langer problemen met werving en behoud. En in de Kroatische grafische industrie is het zelfs nog zichtbaarder omdat we een enorm vertrek van het personeel hebben omdat mensen naar Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en andere landen gaan voor betere lonen. Als je dit combineert met het gebrek aan interesse van jongeren in de industrie, kom je in een heel slechte situatie terecht.

Op dit moment ben ik op zoek naar verkoopagenten voor etiketteringsmaterialen, maar we krijgen alleen sollicitaties van mensen zonder de relevante vaardigheden. We moeten enorm veel tijd in mensen investeren om ze in de rol op te leiden - ongeveer een jaar opleiding voordat ze echt vertrouwen hebben in de rol. Wat als ze na dit jaar ontdekken dat het niets voor hen is en iets anders gaan doen? Dat jaar zouden we er zonder reden in hebben geïnvesteerd, dit is een uitdaging.

Hoe zit het met leerlingplaatsen in Kroatië?

Van oudsher waren er tal van leerwerkplekken waar jongeren enige tijd bij verschillende bedrijven doorbrachten. Ze zagen de up-to-date technologie, ze deden ervaring op door in een bedrijf te werken en ze werden er zelfs voor betaald.

In Kroatië hebben we grafische middelbare scholen en grafische universiteiten. Dan hebben we ook enkele universiteiten met grafische segmenten. De afgelopen vijf of zes jaar is er echter niet veel belangstelling geweest voor de grafische industrie van ouders en hun kinderen. De middelbare scholen en universiteiten hadden moeite om mensen aan te trekken en hun quota niet te halen. Dit betekende toen dat hun voortbestaan in het geding kwam, waarbij het ministerie van Onderwijs debatteerde of het quotum verlaagd moest worden.

Om dit probleem op te lossen hebben ze de namen van de scholen en de cursussen die ze geven veranderd in 'multimedia'. Nu verkopen ze geen printschool en printuniversiteit - ze verkopen media, augmented reality, virtual reality, videogames. Wanneer u deze sleutelbegrippen in uw materiaal vermeldt, raken jonge mensen geïnteresseerd omdat ze denken dat ze videogames gaan programmeren. De trieste waarheid is dat ze drie of vier jaar trainen en dan ontdekken dat er niet zoveel bedrijven zijn die videogames maken. Het is een geweldige niche en mensen verdienen veel geld, maar van de 5.000 jonge mensen zijn er misschien 50 getalenteerd genoeg en hebben ze de vaardigheden om het te doen.

En dus hebben ze veel studenten die niets geven om drukwerk of de grafische industrie, maar wel om computers en Photoshop, Premiere Pro en Final Cut. En wat er gebeurt, is dat het geen zin heeft om deze jonge mensen te dwingen naar de drukker te gaan voor een stage.

In sommige gevallen maken ouders zich zelfs zorgen over de veiligheid van hun kinderen bij het aanvragen van een stageplaats. Ze maken zich zorgen dat hun kinderen worden omringd door gevaarlijke printmachines. Steeds minder studenten gaan voor een printstage en kiezen in plaats daarvan voor praktijkwerk op de school.

Dit creëert een kloof tussen het onderwijzen van de gloednieuwe technologie op school en wat de printers echt nodig hebben. De docenten zijn niet op de hoogte van wat er gebeurt in de grafische industrie – ze vertellen hun leerlingen wat ze denken dat ze moeten weten en geven ze misschien verkeerde informatie over het succes van banen in de grafische industrie.

Dus jij denkt dat studenten niet geïnteresseerd zijn in een carrière in drukwerk? Denkt u dat dit misschien te wijten is aan de misvatting dat drukwerk een gevaarlijke bedrijfstak is?

Er is een gezegde in Kroatië: "Ga naar de universiteit, anders moet je werken voor de kost!" We hebben een gebrek aan handgeschoolde arbeiders. De lonen van offsetdrukkers zijn de afgelopen zeven of acht jaar verdubbeld of verdrievoudigd, omdat er geen nieuwe operators bijkwamen.

Natuurlijk is de drukkerij niet meer zo gevaarlijk of onhygiënisch als vroeger. Ouders zijn hier helaas niet van op de hoogte. De eigenaar van het grootste reclamebureau in Kroatië merkte op: “Als we een advertentie voor webdesign plaatsen, ontvangen we 300 sollicitanten omdat we een zeer bekende naam zijn en iedereen hier wil werken. Maar als we een verpakkingsontwerper willen, krijgen we zeven of acht sollicitanten, en geen van hen heeft echt contact met de productie of het ontwerp van verpakkingen, ze denken gewoon dat ze het kunnen. En dat is de situatie op de markt. Maar de scholen leveren nog steeds als een gek webdesigners af, en geven niets om verpakkingen.”

Hoe kan de printindustrie of de onderwijssector de indruk wekken dat printen een hightech, creatieve en multidisciplinaire job is?

Hier is een goed voorbeeld van hoe het niet moet. In november vorig jaar was er een universiteitsbeurs in Zagreb. Elke universiteit had een stand om zichzelf te promoten om middelbare scholieren te werven. De meeste stands hadden mooie stands en visuals, maar bij de stand van de grafische universiteit was er niets anders dan een projector die op de muur was gericht, en vier studenten, geen faculteitsleden. Ik sprak met een van die studenten die aan het werk was en die zei: “De leraar vertelde ons een paar dagen voordat we de leiding hadden over de stand. We hadden geen budget en moesten een stand-alone maken.”

Ik nam foto's van alle stands en plaatste ze op LinkedIn, waarbij ik zei dat dit triest was voor een branche die visuele communicatie voor de kost doet. Het zorgde voor veel ruzie. Iemand van de universiteit vertelde me: “Weet je waarom we geen moeite doen om een betere stand neer te zetten? Omdat ons contingent studenten vol is. We hebben geen reclame nodig. Het heeft dus geen zin dat we tijd en geld investeren om dit te promoten.”

Ik zei dat hij ongelijk had. Ik zei dat als hij contact met ons had opgenomen op FESPA, we de stand zelf zouden hebben gedaan omdat het promoten van de grafische sector belangrijk is en de perceptie van de aanwezige ouders en jongeren zou kunnen veranderen. Het is erg moeilijk om deze culturele mentaliteit te veranderen.

Dus hoe kunnen bedrijven in Kroatië voorkomen dat ze te maken krijgen met een cynische hogeronderwijssector om jongeren rechtstreeks te bereiken?

Ik denk dat we de diensten van een reclame- of PR-bureau moeten inschakelen om de waarden van printcarrières en de printindustrie te promoten. Het zal niet goedkoop zijn, maar elke keer als ik met adverteerders praat, verrassen ze me met hun ideeën.

De komende twee weken organiseren we twee bussen met eerstejaarsstudenten van de universiteit voor een eendaagse rondleiding langs drie bedrijven: een offsetdrukker, een digitale drukker en een heatoffsetdrukker die tijdschriften maakt. Het is om hen te laten zien dat de industrie niet alleen op het scherm staat, en ik weet zeker dat ze versteld zullen staan van wat ze zullen ervaren.

Ik kocht 15 vliegtuigtickets om te verkopen aan FESPA-leden om naar de FESPA Global Print Expo 2017 in Hamburg te gaan. We verkochten er 13 en schonken de overige twee aan de universiteit. Twee studenten werden geselecteerd door een docent digitaal printen en we vertelden ze dat het enige wat we vroegen was dat ze een dagboek bijhielden van hun reis en een verslag maakten met foto's van wat ze zagen en hoe ze het beleefden. Het resultaat was geweldig: de twee studenten zeiden erg onder de indruk te zijn van alles wat ze op de expo meemaakten. Ze vertelden hun universiteitsklasgenoten wat ze hadden meegemaakt en hoe geweldig het was. Daarom is het mogelijk om tegen zeer lage kosten een groots effect te bereiken. Beide studenten zitten nog in de drukkerij.

In een panel-event liep u over “ De toekomst van de beroepsbevolking in de grafische industrie”, concludeerde u dat de aansluiting tussen onderwijs en drukkers beter moet. Hoe kunnen we dat doen?

We hoorden van een project waarbij de handelsafdeling van de Oostenrijkse ambassade verbindingen tussen Kroatische leraren en Kroatische bedrijven promootte. Dit was te wijten aan het feit dat Oostenrijk geschoolde Kroatische arbeiders nodig heeft. Toch hebben we het ook gepromoot, en van de 60 betrokken bedrijven uit alle industriële sectoren waren er 19 drukkerijen. Drukkers zijn zich er terdege van bewust dat ze in 2023 zijn, maar helaas is het onderwijs rondom de industrie verouderd en blijft het hangen in 2010. Het is enorm belangrijk omdat de leraren direct met de markt werken. Ze zien dat billboards niet worden gezeefdrukt, maar digitaal worden gedrukt, en ze beginnen hun mening te veranderen over wat ze hun leerlingen die gefascineerd zijn door digitaal printen zouden moeten leren.

Bent u optimistisch over de toekomst van de printindustrie?

Ik ben optimistisch dat de grafische universiteit me gisteren belde en me vroeg of ik mee wilde doen aan de volgende universiteitsbeurs, die de vorige keer zo slecht ging [zie hierboven]. Als ze van gedachten beginnen te veranderen, kan ik helpen om de standaard goed te krijgen, foto's te maken, deze te promoten met PR en hopelijk een positief effect te hebben op de hele markt. Daarom ben ik er optimistisch over. En elke keer als ik een jongere ontmoet die enthousiast is, begin ik ook optimistisch te worden!