Sportkleding en de circulaire economie

We spraken met Paul Foulkes-Arellano, oprichter van Circuthon, een adviesbureau voor de circulaire economie, en een keynote speaker op de Sportswear Pro-conferentie van dit jaar, waar hij innovaties op het gebied van sportkledingmateriaal besprak.

Vertel me iets over uzelf en uw werk bij Circuthon en uw andere circulaire initiatieven…

Circuthon werd in 2020 opgericht om grote bedrijven en ambitieuze kleine en middelgrote bedrijven te helpen echte circulaire oplossingen op de markt te brengen. Een groot deel van ons werk heeft betrekking op schoenen- en modemerken, maar ook op het gebied van snel veranderende consumptiegoederen.

Hoe beïnvloedt de consumentenvraag de adoptie van duurzame materialen in de sportkledingindustrie?

Klanten zijn niet noodzakelijkerwijs op zoek naar sportkleding om hun 'groene' aankopen te bezorgen. Ik denk dat de sportkledingindustrie beïnvloed is door de mode-industrie. De merken brengen veranderingen door, en de consument vindt dat leuk. Maar gezien de hoeveelheid verkocht polyester en nylon, eisen kopers van sportkleding niet bepaald een materiaalkeuze met een lage impact.

Welke markttrends zijn de drijvende kracht achter innovatie in het gebruik van de principes van de circulaire economie bij het bedrukken van sportkleding/kleding?

Retailers die de trend in de rest van hun winkels zien, stimuleren innovatie op het gebied van sportkleding. Ze sporen de merken aan om een meer circulair aanbod te bieden, of het nu gaat om front-end textiel of back-end reparatie en wederverkoop.

Wat zijn de meest interessante innovaties op het gebied van materialen die worden gebruikt in sportkleding/andere kleding?
Ik denk dat de meest veelbelovende materialen een 360-gradenbenadering van duurzaamheid hebben met betrekking tot de negen planetaire grenzen [een raamwerk om de grenzen te beschrijven van de impact van menselijke activiteiten op het aardsysteem]. Biosynthetica worden steeds populairder (nylons en polyesters gemaakt van planten, geen olie) en andere natuurlijke materialen gemaakt van cellulose. De meest veelbelovende textielsoorten zijn gemaakt van hoogwaardige natuurlijke vezels – Flocus kapok, Bananatex en Naia (gemaakt van cellulose), plus plantaardig TPU [thermoplastisch polyurethaan] voor schoenen (Algreen, Algenesis enzovoort).

Paul Foulkes-Arellano

Hoe presteren deze materialen vergeleken met conventionele materialen op het gebied van duurzaamheid, kosten en impact op het milieu?

Sportkledingmerken kopen technische stoffen en materialen, zodat alleen materialen die duurzaamheid bieden op de markt komen. De kosten variëren enorm – dus merken als Flocus, OceanSafe en Polybion met pariteitsprijzen zullen het buitengewoon goed doen. Op dit moment zal een lagere impact op sectorniveau pas worden bereikt als leveranciers de duurzaamheid en prijs van bestaande petrochemische producten evenaren.

Welke next-gen stoffen staan om de hoek?

Ik denk dat kleurstoffen en pigmenten de volgende grote stap zijn. Merken zijn tot nu toe terughoudend geweest, omdat alle pigmenten en kleuren afkomstig zijn van fossiele brandstoffen. Nu zijn er metaalachtige en parelmoerachtige inkten en films afkomstig van planten. Sparxell loopt hierin voorop met baanbrekende kleureffecten afgeleid van cellulose.

Bij het Circular Fashion Initiative benadrukt u het belang van ‘absolute circulariteit’ – wat betekent dit en is dit haalbaar?

Absolute circulariteit vereist een complete mentaliteitsverandering. We hebben sportkleding nodig die vijf jaar meegaat, hardloopschoenen die thuis gerepareerd kunnen worden en het einde van wegwerpsportkleding.

Als je naar de bergen modeafval kijkt, bestaat die voornamelijk uit sportkleding. De kleding moet bovenal duurzaam zijn en vervolgens herverwerkt/gerepareerd kunnen worden zonder te verpletteren en te recyclen.

Het is absoluut haalbaar, maar het zal nog vijf tot tien jaar duren. De sportkledingindustrie ontwikkelt zich heel snel als ze eenmaal een doel voor ogen heeft.

Waar gaat uw onlangs gepubliceerde boek over – hoe zou het nuttig zijn voor onze lezers?

Materials and Sustainability , waaraan ik samen met dr. Julia Freer Goldstein heb geschreven, is een panoramisch overzicht van alle materialen die we bij de productie gebruiken. De nadruk ligt niet op textiel, maar op allerlei soorten vervaardiging. Ik denk dat de hoofdstukken over 3D-printen en nieuwe materialen van bijzonder belang zullen zijn – dat is waar sportkleding in beweging is. Ook de wetgeving rond circulariteit en toxische stoffen die in verschillende hoofdstukken aan bod komt, is zeer relevant. Sportkleding zorgt momenteel voor aanzienlijke hoeveelheden afval en dat zal de komende vijf jaar zwaar worden bestraft, niet alleen in de Europese Unie maar op alle grote markten.

Wat zijn de eerste stappen voor drukkers die op weg zijn naar echte circulariteit?

Tussen 2024 en 2025 wordt sportkleding echt bewust van circulariteit. Ik zou Decathlon en On Running als de echte voorstanders noemen, maar de meeste grote merken moeten nog een inhaalslag maken. Het is de hoogste tijd voor drukkers om circulariteit in te zetten en nieuwe oplossingen naar hun klanten te brengen, want de markt is wijd open. Grote merken zoeken naar kant-en-klare oplossingen. Iedereen die lage impact, traceerbaarheid (denk aan Polytag) en wederverkoop in zijn model kan integreren, is een winnaar.

Wat maakte indruk op jou tijdens Sportswear Pro en de FESPA Global Print Expo 2024?

Sportswear Pro trok experts op het gebied van productie (bijvoorbeeld het Pattern Project), promovendi op sportkleding, veteranen uit de industrie en textielpioniers aan. Het kennisaanbod was enorm. Toen je vervolgens de FESPA Global Print Expo binnenging, kon je zien dat alle technologie aanwezig was – perfect in staat om circulariteit te realiseren dankzij de enorme hoeveelheid techniek en expertise. We gaan naar een wereld waar textiel niet langer geverfd maar bedrukt wordt (denk aan Alchemie Technology). De kansen voor de exposanten zijn enorm nu we richting een andere infrastructuur en mogelijkheden voor onshoring gaan.