Een voorbeeld van de technische handleidingen van FESPA: een inleiding tot kleurbeheer en reproducti

We kijken naar kleurbeheer en reproductie in deze preview van de tweede editie van de FESPA Technical Guides.

Kleurbeheer is een van de meest cruciale overwegingen in het drukproces en een fundamenteel onderdeel van de productie. Nauwkeurig kleurbeheer is nodig om uw opdracht met succes over te brengen van een initieel bestand, via het proces van digitale bewerking, naar de uiteindelijke vorm als gedrukt product.

In elke fase, terwijl het artworkbestand wordt overgebracht van het computerscherm en via de workflow, vormt nauwkeurig kleurbeheer een uitdaging. Het is tijdens het laatste element, reproductie - waar kleurbeheer echt zijn waarde bewijst: als u het verkeerd doet, kan uw afdruktaak een dure verspilling worden. De voortdurende vooruitgang op het gebied van digitaal printen, inkten, substraten en printtechnologie maakt kleurbeheer echter beter haalbaar en vormt een basis voor voorspelbare resultaten van hoge kwaliteit.

De reeks inleidende technische gidsen van FESPA is bedoeld om enig nuttig inzicht te verschaffen aan diegenen die overwegen nieuwe marktsegmenten te betreden of waar hun werknemers baat zouden hebben bij een beter begrip van het printlandschap.

Licht en kleur

Om kleurbeheer voor de printindustrie volledig te begrijpen, is het belangrijk om te beseffen hoe onze ogen kleur ontvangen die onze hersenen kunnen interpreteren, en wat de invloed is van lichtomstandigheden of kleurtemperatuur.

Kleur is gewoon een functie van hoe een oppervlak lichtgolven absorbeert en weerkaatst. In het donker is kleur niet relevant. Naarmate er echter licht wordt toegevoegd, worden vormen, texturen en - cruciaal - kleuren beter waarneembaar.

Maar het is niet helemaal eenvoudig. Het toevoegen van inkt of vernis heeft invloed op de eigenschappen van het oppervlak, wat leidt tot veranderingen in het uiterlijk van de kleur. Even belangrijk is dat verschillende lichtomstandigheden onze kleurwaarneming beïnvloeden. Het beheersen van de kijkomstandigheden voor zowel kwaliteitscontrole als eindgebruik is essentieel voor printers. Zonder een nauwkeurig begrip van de lichtomstandigheden worden prints kwetsbaar voor metamere veranderingen. Daarom wordt het cruciaal om vast te stellen of u D50, D65 of TL84 nodig hebt voor een succesvolle controle van de afdrukkwaliteit.

Het spectrum begrijpen

Onder normale daglichtomstandigheden kan het menselijk oog een zichtbaar spectrum van kleuren zien, beginnend met donkerviolet, dan blauw, groen, geel, oranje en eindigend met donkerrood. Maar ons individuele begrip van kleur is afhankelijk van hoe onze ogen de golflengten van licht ontvangen die onze hersenen als kleuren onthullen.

Het menselijk oog kan meer dan 10 miljoen kleuren onderscheiden, maar het kleurengamma dat kan worden bedrukt met CMYK-inkten is meer als 450.000 voor de meeste offsetdrukprocessen, met grootformaat digitale printsystemen die CMYK + OVG-inkten gebruiken een kleurbereik van bijna 900.000 kleuren is mogelijk.

Terwijl computermonitors bijvoorbeeld het Adobe RGB-kleurengamma gebruiken bij het afdrukken met CMYK-inkten, heeft de zuiverheid van hun transparantie invloed op het kleurengamma dat ze kunnen produceren wanneer ze elkaar overlappen.

Digitale kleur

Het begrijpen van kleurgedrag vereist kennis van de waarnemer (kijker), het object (afdruk) en zijn lichtbron (lichtbron), aangezien dit de fundamentele vereisten zijn om kleur te meten. De verschillende variabelen in het productieproces, zoals het witpunt van het substraat, de kleur van de inktkleur en andere afdrukparameters, moeten bekend en stabiel zijn voordat ICC-kleurprofielen kunnen worden gemaakt. Deze profielen vergemakkelijken de conversie van kleur van het ene apparaat naar het andere, dat wil zeggen van een monitor naar een drukpers.



Met een spectrofotometer kunnen we kleuren meten die vervolgens kunnen worden toegewezen als L * a * b * -waarden die kunnen worden gebruikt in het kleurbeheersysteem. Het is het gecombineerde gebruik van op maat gemaakte ICC-kleurprofielen en een effectief kleurbeheersysteem dat kwaliteitsafstemming tussen apparaten mogelijk maakt.

Kleur laten werken

Om open kleurbeheer in de hele industrie aan te moedigen, richtten Adobe, Agfa, Apple, Kodak, Microsoft, Silicon Graphics, Sun Microsystems en Taligen in 1993 het International Color Consortium op. Deze groep, nu beter bekend als ICC, creëerde het systeem dat ICC-profielen gebruikt voor het delen van karakterisatiegegevens tussen kleurinvoerapparaten, uitvoerapparaten en kleurruimten.

ICC-apparaatprofielen vereenvoudigen de vertaling en het delen van kleurinformatie tussen systemen, helpen bij kleurbeheer en maken kleurnauwkeurigheid voorspelbaarder en betrouwbaarder. Het gebruik van ICC-profielen die zijn ingesloten in afbeeldingen en PDF's op verschillende systemen is nu gemeengoed, en ICC-karakterisatiegegevens worden regelmatig toegewezen aan afbeeldingen en PDF's om ervoor te zorgen dat ze de juiste kleurwaarden hebben.

ICC-profielen worden ook gebruikt om de kenmerken van afdrukhardware te definiëren en om te bepalen hoe kleuren kunnen worden verwacht. Apparaatkalibratie en karakterisering zorgen ervoor dat kleurbeheerde workflows kunnen worden geautomatiseerd voor optimale prestaties, waardoor kleurfouten worden verminderd en prints van hoge kwaliteit worden gegarandeerd, zelfs bij verschillende printmethoden. Het is vermeldenswaard dat er alternatieve kleurprofielindelingen zijn, zoals MMX, die verder gaan dan de ICC-standaard en een zeer hoogwaardige afdrukproductie opleveren.

De vijf C's van kleur

Effectief kleurbeheer kan worden gegarandeerd door de vijf C's toe te passen: consistentie, kalibratie, karakterisering, conversie en controle. Deze fasen moeten gedurende de hele workflow worden gebruikt - ook bij klanten en bureaus - te beginnen met de monitoren die worden gebruikt om kleurenbestanden te bekijken en eindigend met de afdrukuitvoer.


Consistentie gaat over het beheersen van processen en het naleven ervan. Kalibratie vereist volledig begrip van hoe uw apparaten presteren - als u bijvoorbeeld een 40% cyaantint specificeert, moet het uitvoerapparaat dat afdrukken. Vervolgens karakteriseer je het apparaat door de output voor verschillende papiersoorten te meten, de scherminstellingen, inkthoeveelheid en zwartgeneratie voor elk te optimaliseren. Conversie omvat het gebruik van de apparaatprofielen in verschillende scenario's. En de laatste fase, het controleren, zorgt ervoor dat u de vorige stappen correct hebt voltooid.

Alleen dan kunt u erop vertrouwen dat uw kleurbeheerprocessen robuust zijn en dat de kleurweergave consistent is met de hoogst mogelijke kwaliteit. Met de hulp en begeleiding van FESPA kan dit gecompliceerde onderwerp echter aanzienlijk duidelijker worden.

De technische gidsen van de tweede editie zijn gratis beschikbaar voor alle leden via hun FESPA Association of FESPA.