Drukklare bestanden - wie is verantwoordelijk?

FESPA Colour Ambassador Paul Sherfield vraagt of de klant of de drukker ervoor moet zorgen dat de bestanden drukklaar zijn.

Of drukklare bestanden de verantwoordelijkheid van de klant of de drukker moeten zijn, is lange tijd een twistpunt geweest in alle marktsectoren van de grafische industrie - commercieel, uitgeverij, verpakking, grootformaat enzovoort.

Ik heb al vele jaren over dit onderwerp gesproken en geschreven. Dus toen FESPA me vroeg om dit artikel te schrijven, kreeg ik de kans om mijn gedachten over dit onderwerp te verzamelen.

Basisclientfouten

Printers klagen vaak dat ze slechte bestanden met basisfouten ontvangen. Deze omvatten het volgende:

• Lettertypen niet ingesloten
• Geen snijtekens of bloeden
• Afbeeldingen met een lage resolutie
• Onjuiste kleurruimte en / of kleurprofiel
• Rijk zwart
• Onjuist gebruik van speciale kleuren in een productie met uitsluitend 4 kleuren
• PDF gemaakt van niet-professionele grafische toepassingen

De lijst kan nog wel eens doorgaan!

Dan moet de drukker vaak preflighten en het bestand corrigeren, meestal kosteloos als de klant hem vertelt: 'Mijn andere leveranciers rekenen mij hiervoor niets aan.'

Dus wat zijn de problemen en kansen op dit gebied?

• Moet de klant via zijn grafisch ontwerpers worden verplicht om 'printklare bestanden' aan te leveren volgens de specificaties van de printer en moet de printer veranderen als de bestanden niet kloppen?
• Bieden drukkers voldoende gedetailleerde informatie over het voorbereiden van bestanden voor hun productiemethoden en substraten?
• Zijn grafisch ontwerpers opgeleid op de universiteit in dit belangrijke productiegebied voor ontwerpen?

Kijkend naar het verleden, pre-pdf, werd altijd in printerschattingen vermeld dat ze 'camera-ready artwork' nodig hadden, fysiek artwork dat klaar was voor analoge productie. Bij gebrekkige levering zijn er extra kosten aan verbonden of is het ter wijziging aan de opdrachtgever geretourneerd.

In de zeer oude tijd van het zetten waren er extra kosten als er 'slechte kopie' werd aangeleverd. Dit betekende vaak onleesbaar schrijven, slechte spelling en grammatica. Nu verschillende dagen, denk ik.

Must-do lijst voor klanten

Welk type bestanden moet een klant aan zijn printer leveren? PDF's, open toepassingsbestanden van Adobe InDesign en Illustrator, Quark Xpress of afbeeldingsbestandsformaten zoals TIFF, JPEG, PNG, PSD of zelfs HEIF. Geen van deze bestandsformaten is onjuist als zowel het type als de specificaties met de printer zijn overeengekomen als geschikt voor het beoogde doel.

Voor elk bestand dat voor afdrukken wordt aangeleverd, moeten de afbeeldingsgrootte, resolutie, kleurruimte en ICC-profiel correct zijn voor het afdrukproces en het substraat. Houd er ook rekening mee dat de afbeeldingsbestandsindelingen rasterbestanden zijn en niet goed zullen werken met lettertypen en andere vectorelementen.

Het gekozen bestandstype wordt vaak bepaald door het product. Commerciële en publicatiemarktgebieden specificeren al lang PDF-bestanden op basis van de reeks PDF / X-standaarden van de Ghent Workgroup (GWG). Deze normen zijn nu uitgebreid met verpakkingen, verkooppunten en digitaal printen.

De PDF / X-reeks van PDF-standaarden (de X staat voor 'uitwisseling') zijn PDF-instellingen voor de grafische en grafische sector. Ze verplichten gebieden zoals ingesloten lettertypen, bijsnijd- en afloopvakken enzovoort, en staan geen niet-afdrukbare PDF-functies zoals geluidsbestanden en video's toe.

De GWG-specificaties op deze gebieden zouden de basis moeten vormen van alle richtlijnen van drukkers aan klanten over het aanleveren van drukklare bestanden. Downloadbare PDF / X-voorinstellingen zijn beschikbaar voor alle bovengenoemde marktgebieden voor toepassingen zoals Adobe InDesign, Acrobat, Quark Xpress en veel van de PDF-preflight-software.

Maar zelfs deze op PDF / X gebaseerde voorinstellingen, hetzij vanuit de GWG of vanuit de DPT-software, moeten mogelijk worden gewijzigd. Gebieden zoals afbeeldingsresolutie en CMYK-profielen en uitvoerintenties moeten mogelijk worden gewijzigd. De standaardinstellingen voor PDF / X in Adobe InDesign kunnen inderdaad onjuist zijn voor sommige afdrukprocessen en markten.

Laten we als voorbeeld eens kijken naar deze instellingen en de mogelijke wijzigingen die nodig zijn in Adobe InDesign met behulp van de nieuwste PDF / X-4-specificaties.

PDF's op de juiste manier exporteren

Dit is het openingsscherm van de 'Export Adobe PDF' presets onder 'File'. Dit wordt normaal gesproken niet gewijzigd, behalve als er voor elke pagina afzonderlijke PDF's nodig zijn.

Het volgende scherm is voor compressie, beeldresolutie, kwaliteit en bestandsgrootte. Hoewel de standaard 300ppi prima is voor het meeste werk, kunnen kleinere beeldresoluties worden overwogen voor verkooppunten en andere markten waar het gedrukte product van een afstand wordt bekeken.

Het volgende scherm is voor het instellen van eventuele snij- en afloopmarkeringen.

Het volgende scherm is een van de belangrijkste. Het definieert het CMYK-profiel, wie converteert naar het gekozen profiel en wanneer. De standaardinstelling kiest het CMYK-profiel, in dit geval PSO Coated v3 (Process Standard Offset) uit het kleurinstellingenbestand in InDesign. Standaard worden echter geen afbeeldingen naar dit profiel geconverteerd, maar wordt een PDF / X-4-compatibele workflow op de printers geïnstrueerd om naar dit profiel te converteren. Dit wordt een 'output intent' genoemd.

Dus nogmaals, de printer zou richtlijnen moeten geven over het gebruik van conversie- en CMYK-profielen. Zie ook hieronder.

Indien de opdrachtgever of de drukker PDF / X-4 bestanden naar CMYK wil laten converteren, dan is dit binnen de PDF / X-4 specificatie toegestaan.

Selecteer het vak 'Kleurconversie' in het paneel 'Kleur' en selecteer zoals weergegeven. Dit is standaard de 'Werkende CMYK' uit de kleurinstellingen in InDesign, in dit geval PSO Coated v3.

De printer moet richtlijnen geven over welk CMYK-profiel moet worden gebruikt.

Dit toont aan dat om een drukklaar bestand, pdf of een ander formaat te maken, er een beknopte uitwisseling van eisen van de printer naar de klant moet plaatsvinden op basis van het printproces, het substraat en het productgebruik.

Samenvatting en actiepunten

PDF / X-4-bestanden vergroten de keuze voor het indienen en uitwisselen van bestanden. Deze zullen een PDF opleveren die qua structuur geschikt is voor drukklare bestanden: ingesloten lettertypen, bijsnijd- en afloopvakken en een afdrukvoorwaarde of ICC-profiel gespecificeerd in het bestand. Verschillende printprocessen, substraten en producten vereisen echter verschillende beeldresoluties en CMYK-profielen, terwijl ze toch aan de PDF / X-4-standaard voldoen.

Er schijnen een aantal benaderingen te zijn die een printer kan volgen om ervoor te zorgen dat bestanden drukklaar zijn.

1. Geef hun klanten alleen basisinformatie over het maken van bestanden en verwacht dat ze bestanden moeten preflighten en corrigeren, waarbij u deze kosten in hun overhead verwerkt. Zolang de printer de kennis, systemen en geautomatiseerde correctie- en kleurconversiesoftware heeft gecombineerd in hun workflows en digitale frontends, is dit een redelijke benadering die als een service aan klanten kan worden aangeboden.

2. Vraag een zeer 'open' pdf-bestand aan met behulp van een pdf-preset die vervolgens kan worden verwerkt met de pdf- en kleurenworkflows van de printer. Dit zou gebaseerd kunnen zijn op de opkomende 'uitwisselings'-CMYK- en RGB ICC-profielen van FOGRA en Idealliance's G7-werk. Het doel is hier om een CMYK- of RGB-profiel te produceren en te gebruiken dat alle kleuren omvat die nodig zijn voor een reeks product- en printmethoden. FOGRA heeft eciCMYK voor dit gebruik in de commerciële en uitgeverijsector. Ook werkt het aan een RGB-profiel voor de digitaal bedrukte textielsector. Dit hangt ervan af of de printer weet hoe hij het juiste ICC-profiel moet gebruiken voor de afdrukmethode en het substraat.

3. Een meer proactieve benadering is het opstellen en publiceren van uitgebreide richtlijnen voor kleurbeheer en het maken van PDF / X-4 of andere bestandstypen. In sommige gevallen kan dit het geval zijn voor grote klanten, het installeren van deze presets bij een klant en het trainen van hun ontwerppersoneel in het gebruik ervan. Een zeer goede manier om meer klantenbinding te creëren.

Ten slotte moeten de ontwerpcolleges worden betoogd dat ze dit belangrijke gebied in hun syllabus moeten opnemen. Een grafisch ontwerper zou toch moeten weten hoe hij een drukklaar bestand moet maken. Kunt u zich een architect voorstellen die geen nauwkeurige tekeningen kan maken voor de gebouwen die ze ontwerpen? Dus waarom zouden grafische ontwerpers de universiteit verlaten zonder deze kennis?