Het sluiten van de koolstofgrenzen met CBAM

Printers zullen zich bewust moeten zijn van hun toekomstige uitstoot en zullen moeten blijven voldoen aan de nieuwe CO2-heffingen in zowel de Europese Unie als het Verenigd Koninkrijk.

Het koolstofgrensaanpassingsmechanisme (CBAM) van de EU zal een koolstofheffing toepassen op de invoer van bepaalde goederen van buiten het blok. Deze goederen uit energie-intensieve industrieën omvatten ijzer, staal, cement, aluminium, meststoffen en waterstof.

Importeurs moeten het verschil betalen tussen de koolstofprijs die wordt betaald in het land van herkomst van de goederen en de prijs van de koolstofrechten die worden geheven in het kader van het emissiehandelssysteem van de EU.

De heffing is bedoeld om ervoor te zorgen dat deze koolstofintensieve producten een vergelijkbare koolstofprijs krijgen als producten van eigen bodem en zonder oneerlijk voordeel worden verhandeld.

De CBAM van de EU zal vanaf 2026 geleidelijk worden ingevoerd. Daarnaast zal het VK vanaf 2027 ook een koolstofimportheffing op sommige producten invoeren om bedrijven te helpen beschermen tegen goedkopere import uit landen met een minder streng klimaatbeleid. In feite is het land verder gegaan dan de EU door glas en keramiek op te nemen, maar heeft het besloten om elektriciteit niet op te nemen.

Een eerlijker spel

De CBAM hoopt de onevenwichtigheden weg te werken, gekarakteriseerd door een vergelijking met China: het Britse koolstofcontract voor de handel in emissierechten (ETS) wordt momenteel verhandeld voor ongeveer £36,60 pond ($46,34) per ton, terwijl contracten in het Chinese ETS ongeveer 71,60 yuan ($10,04) per ton verhandelen. .

Koolstoflekkage wordt beschreven als een ‘verlies-verliesscenario’, waarin de Europese economieën hun concurrentievermogen verliezen, maar de mondiale koolstofemissies hetzelfde blijven

Verwacht wordt dat CBAM's in de loop van de tijd meer goederen en complexere producten zullen bestrijken, en dat andere rechtsgebieden het voorbeeld van de EU en het VK zullen volgen: de VS ontwikkelen bijvoorbeeld een Clean Competition Act die 25 handelssectoren bestrijkt, waarin tarieven zouden worden te betalen over het verschil tussen de werkelijke emissies en de Amerikaanse basisemissies.

De Britse CBAM zal van toepassing zijn op scope 1, scope 2 en bepaalde emissies van precursorproducten. Scope 1-emissies hebben betrekking op directe activiteiten die worden gecontroleerd door een organisatie en scope 2 is van toepassing op het verbruik van gekochte elektriciteit, warmte, stoom en koeling door een bedrijf. Maar het tijdsverschil tussen de CBAM van de EU en die van Groot-Brittannië is volgens de directeur-generaal van UK Steel “zeer zorgwekkend”. Producten met een hoge uitstoot die niet naar de EU worden geëxporteerd, kunnen in Groot-Brittannië worden gedumpt.

Waarom een CBAM?

Beide CBAM's zijn bedoeld om het 'koolstoflek' tegen te gaan, dat ontstaat wanneer industrieën hun productie verplaatsen naar landen met minder strenge regels voor de uitstoot van broeikasgassen. Deze offshoring van emissies wordt veroorzaakt door asymmetrieën in de emissiewetgeving over de hele wereld. In Europa zijn bedrijven bang ondermijnd te worden door de buitenlandse concurrentie, die de prijzen verlaagt, de winstmarges wegvreet en investeerders op zoek stuurt naar veelbelovende kansen in het buitenland. Koolstoflekkage wordt beschreven als een ‘verlies-verliesscenario’, waarin de Europese economieën hun concurrentievermogen verliezen, maar de mondiale koolstofemissies hetzelfde blijven.

De hoop is dat er over de hele wereld een golf van kwantificering en certificering zal plaatsvinden, omdat exporteurs proberen te vermijden geld aan de EU te betalen dat ze in hun eigen land zouden kunnen betalen. De EU zal haar koolstofheffing feitelijk naar de rest van de wereld exporteren, waardoor andere landen worden gestimuleerd manieren te vinden om hun eigen koolstofvoetafdruk te verkleinen. Het nadeel hiervan is dat ontwikkelingslanden, met kleinere inkomens, en die meer tijd nodig hebben om hun infrastructuur schoon te maken, gestraft zullen worden.

Wie zal door CBAM worden getroffen? Importeurs uit de EU en het VK zullen verplicht zijn de upstream-emissies van relevante geïmporteerde goederen te rapporteren en koolstofcertificaten aan te schaffen; buitenlandse producenten die naar Europa verkopen zullen ook moeten rapporteren en registreren; en Europese bedrijven die onder de CBAM vallende goederen gebruiken, kunnen te maken krijgen met een stijging van de kosten van inputmaterialen. De landen die het zwaarst door CBAM zullen worden getroffen zijn Rusland, China, Turkije, Oekraïne en de landen op de Balkan, maar ook Mozambique, Zimbabwe en Kameroen.

CBAM voor printers

Wat betekent dit voor drukkers en alle bedrijven die bepaalde goederen importeren? Ten eerste wordt verwacht dat CBAM zich zal uitbreiden en een breder scala aan industriële sectoren zal bestrijken dan de momenteel bijzonder vervuilende sectoren. Drukkerijen die importeren moeten hun supply chain-management beoordelen en optimaliseren en ervoor zorgen dat al hun inkoopprocessen duurzaam zijn. Ten tweede is er geen ontkomen aan de CO2-boekhouding. De CBAM suggereert dat drukkerijen die de uitstoot gedurende de levenscyclus van hun producten nog niet nauwkeurig in kaart brengen, problemen kunnen ondervinden met toezichthouders. Maar degenen die de uitdaging aangaan om geverifieerde koolstofarme producten aan te bieden, zullen nu en in de toekomst waarschijnlijk een sterk concurrentievoordeel verwerven.